Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 1085]
| |
DOet na de Schrift u onderwijst:Ga naar margenoot+
Noch laeckt noch prijst
Een man in sijn gedaente niet,
Als ghy den desen,
Van hoogher wesen
Als gheenen siet.
Let op het honingh-bijken reyn,
Al is het kleyn,
Ja 't minste schier van al de vlught:
Nochtans soo leeft het,
Zoo raept, soo geeft het
De soetste vrucht.
Men sagh hier van tot ons behoef,
Wel eer de proef:
Wanneer Gregoorjus, heyligh man,
Van Tours gekomen
Was binnen Romen,
Tot sijn Genan.
| |
[pagina 1086]
| |
Genan, segg' ick, van deughd en naem,
Daer sy te saem
In waren: Maer van lijf, en le'en,
Was hen gevallen
Geen dingh met allen
Gemeyn, soo 't scheen.
Den eenen was een man in 't oogh,
Van beenen hoogh,
En van gedaente navenant.
Maer by den desen,
Was d'anders wesen
Van g'ringe stand.
Gesien mids dien den goen Romeyn,
Den man soo kleyn:
Verschrickt bleef, en verwondert seer;
Waer in hy vatten
Kon sulcke schatten,
Van deughd, en leer.
En d'ander, op dit naeckt gedacht,
Wel onverwacht:
God maeckten ons, en wy ons niet:
Des hy aen allen,Ga naar margenoot+
't Zy bree, 't zy smallen,
Sijn gaven bied.
't Is soo, man Goods! den Heer die geeft,
Den Heer die leeft
In kleyn en groot. Stort u gebed
Voor ons dan heden,
Dat ziel en leden
Zijn onbesmet.
|
