Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE GREGORIUS, Turonensis.
XVII. November.

Stem: Puis que le Ciel veut, pag. 409.

'T Water van de diepe Loor,
Tot tranen schier gedijde;
Als den Bisschop Sint Gregoor
Van Tours, na 't graf te glijden
Scheen, door al t'onrijpen dood.
Maar Godes hand weerhiel de nood
Van de scharpe pijnen;
Niet door medecijnen,
Maer door caritaet
Van sijn voorsaet.

Sinte Marten, of ghy 't weet,
Die daer wel eer begraven,
Door ghebe'en, 't ghedreyghde leed,
Te keeren plagh in gaven.
Hier aen riep men, God die gaf
Genade, voor 't bestroyde graf.
Zoo dat hy van stonden
Aen met wel gesonde
Leden, God den Heer
Gingh dienen weer.

Esculaepjus stondt verbaest,
Dat aerde stof gedroncken,
't Uutgebluste vyer soo haest
Des levens, kon ontfoncken.

[p. 1084]

 

Schrickt vry kruyden! schrickt vry kunst!

 

Dit's Christus maght, dit 's IESUS gunst.

 

Daer uw' dierste droghen,

 

Niet aen raken moghen.

 

Hem alleen zy lof,

 

Van sulcken stof.

 

 

 

 

 

Schickt voort-aen Gregoor van Tours

 

Dan met uw' gansche sinnen,

 

Voor soo levend-makens poers

 

Vergeldingh, God te minnen.

 

En Martinum, tot beken

 

Van dien te prijsen met uw' pen:

 

Die 't vervallen leven

 

U weerom gegeven,

 

En de dood belet

 

Heeft door gebed.

 

 

 

 

 

't Gingh wel toe. Des Heeren vriend

 

Liet tijd noch stondt verloren,

 

Daer in Christus niet gedient

 

Werd, met syn uytverkoren.

 

't Schrijven, 't preken, 't bidden nam

 

Geen end, noch maet, tot dat hy quam

 

't Eynde van syn jaren

 

Hier van daen te varen;

 

Na de rijcke schat

 

Van Godes Stadt.