Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijStem: O saligh heyligh Bethleem, pag. 148..Neemt Musa! neemt hier nieuwe stof
Van een, die wijlen als een Lely
Gebloeyd stond: en met grooten lof
Al om vernaemt in 't Evangely.
In 't Evangely niet alleen,
Maer die daer over in 't genesen
Van sieckten, en gebroke leen,
Een Doctor was, seer uytgelesen.
Ja handigh inde schilder-kunst.
Gelijck als heen noch kan betoghen
Het beeld des Mageds, die de gunst
Ontfingh van Godes zoon te soghen.
De dees heeft hy geconterfeyt.
O groote eer! men sagh noyt milder:
Dan van alsulcken Majesteyt
| |
[pagina 977]
| |
Ghebruyckt te werden tot een Schilder.
Praxiteles en Phydias
Be-yverden wel eer malkander:
Wie dat van hen de beste was,
In 't beeld te snyen van Alexander?
Men kan gelooven nau hoe moy
Apelles was in d'eyge tijen;
Dat hem de Vorst alleen octroy
Gegund had van sijn schilderijen.
Maer wat verschil! maer wat gelijck
Is tusschen Alexanders waerde;
En haer, die ons van 't Hemelrijck
Den alder-grootsten Koningh baerde?
't Was Lucas gunst, 't was Lucas deel,
Verr' boven al des werelds weelden,
Om met een kunstigh rijck Pinceel,
De Maeghd der Maeghden af te beelden.
Hy was de beste die men vond,
Om 't reyn gesight, met reyn verlangen,
Te slaen nu op de kuysche mond,
Nu op de Maeghdelijcke wangen.
Geluck, o Luca! doet u best
In hoogen, diepen, en verheffen;
Maer schickt ons boven al de rest,
Het soetste wesen wel te treffen.
Al is sy bruyn, sy is weer schoon.
Ja d'hooghste seghen van de vrouwen.
En twijfelt niet, uw' schilder-loon
Zal wesen haren zoon t'aenschouwen.
Des moet noch eerst uw' lichaem, oud
Geworden vierentachtigh jaren,
Aen een bevrucht Olijven-hout
Gehecht, uw's meesters naem verklaren.Ga naar margenoot+
Voorwaer een dood seer wel gejuyst
Op 't geen, daer mee ghy pleeght te wercken.
End' op hem, die voor u gekruyst
Een voorbeeld was der ganscher Kercken.
| |
[pagina 978]
| |
Geluck weer met de rijcke kroon!
Geluck (maer stijft ons met gebeden)
Dat wy de kunst daer ghy patroon
Van zijt, tot Godes eer besteden.
En niet tot Bacchus, Venus, of
Des werelds wankelbare glory;
Die ons vervallen doen tot stof,
Al wat w'oyt wonnen van memory.
Neemt onder uw' bewaringh oock
De pen van d'aerdige Poëten:
Die met de Schilders in een loock
Van Privilegie sijn geseten.
O Schrijver, Schilder, Medecijn!
God lof! 't en moght niet beter wesen,
Dan onder een Patroon te zijn
Die oock de leemten kan genesen.
|