Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 940]
| |
KOmt! een voor een, komt in 't gemeyn
Den Heer een nieuwen Lofsangh geven,.
Ghy die ghehoorsaem, arm, en reyn,
Dit korte leven wilt beleven.
Terwijl Franciscus van Assijsen,
Door dese deughden huyden heeft
Ontfangen d'alderhooghste prijsen
Des Hemels, daer hy eeuwigh leeft.
Den Heyligh was een Coopmans zoon:
Maer sulck, die met een soeten seghen
Voorkomen uyt den hoogen Throon,
Wes hy oyt had te winst gekreghen,
Door't bruycken van sijn veyle panden,
Zoo nu, zoo dan, den gantschen dagh,
Aen d'armen Goods, met milde handen,
Te stroyen en te deylen plagh.
Des hem sijn Vader al te grof,
Voorwaer door raed van wrecke vroeden;
| |
[pagina 941]
| |
Deed roepen voor des Bisschops Hof,
Om af te staen van all' sijn goeden.
End' hy: Alree mijn lieven Vader!
End' is u dit nog niet genoegh,
Zoo neemt met eenen oock te gader
De kled'ren, die 'k oyt van u droegh.
Ziet hier uw' wol, houdt daer uw' zy;
En wes my noch van u te deel is.
Och! hoe sal nu wel smaken my:
Mijn Pater noster qui es in coelis?
Zoo zoo, Francisce! laet de menschen
Vry voor de liefde van uw' God.
Gh'en kundt hier sulcken pand niet wenschen,
Als daer wel is het minste lot.
Mijn God mijn al! min God mijn al!
O kort gebed, o rijcke schatten!
Uw' ziel en kon het groot ghetal
Der gaven Goods alleen niet vatten.
Des u een van de Seraphinnen,
Gesonden uyt des Heeren huys,
Oock inde le'en, door volle minne
Te draghen gaf uw's meesters kruys.
Romt u, en roept nu vry te recht:
Al om zoo rijck, al om zoo goelijck,
Met Paolo Goods getrouwen knecht:Ga naar margenoot+
Voort-aen en zy my niemand moelijck.
'k En kan ter wereld niet beminnen.
Heer IESUS is mijn goed alleen.
Ick draegh sijn liefde in mijn sinnen,
Ick voer sijn teyck'nen in mijn lee'n.
Dus moght gh'u rommen, inden Heer,
Terwijl g'hier leefde op der aerde.
Maer nu mooght gh'u wel rommen meer
In gaven vry van meerder waerde.
Hier waert ghy arm, hier waert g'ootmoedigh:
Maer door de baen van 't enge opad,
Quaemt gh'inden Hemel overvloedigh,
| |
[pagina 942]
| |
En hebt nu d'ongemete schat.
Francisce! die den Lateraen
Hier hebt gestuttet, door uw' oorde;
Wilt ons met u gebed bystaen,
En recht als met een minne-koorde
Van 's werelds snode liefde trecken
Tot God, en tot het hooghste goed.
Al zou oock Babel ons begecken,
Die niet en soeckt dan vleesch en bloed.
|
