Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele– Auteursrechtvrij
[pagina 938]
| |
Het hooghste Rijck, niet sonder reen;
Naer dien sy nat en rood
Van bloede, Christus naem beleen
In 't middel vande dood.
Haer naem Eeuwoud// was even-voud,
Dan mids hen 't haer// verscheyden waer,
Derhalven komt// dat m'hen verscheyden nomt.
Den eenen Wit, en d'ander Swart;
Maer heyligh alle bey.
Des sy met een man-haftigh hart,
Op Willeboords geley,
Na d' ouden Sax// vol ongemacks,
Vertrocken, om// de Lely-blom
Van Nazaret// te preken onbelet.
Maer leyder! 't ongelovigh volck,
Met al te wreeden pijn,
Vermoorden d'een en d'ander tolck,
En wurpens' in den Rhijn.
Maer Goods gebied// hen drijven liet,
Noch versch bebloed// recht teghen vloed,
Een langhe wijl// den Rhijn op veertigh mijl.
Daer God, door een verheve licht,
Haer leden lief en waerd,
Deed melden aen het Ceulsche Sticht,
En brenghen liet ter aerd.
Eeuwaldi! mild// van seghen: wilt
Door uw' gebeen// voor ons gemeen
Vergoten doen// dat God met ons versoen.
By namen, dat wy 't waer' geloof,
't Welck ghy ons hebt geleerd,
En met soo veelderhande kloof,
Ter lester dood vereerdt,
Behouden vry// van kettery,
Ja stijven met, een vast opset,
Van deughd en eer// de eens onfangen leer.
Die Catholijck end' Algemeen
Was, doen gh'u bloed vergoot.
| |
[pagina 939]
| |
Het bleeck wel aen den Autaer-steen,
De oorsaeck van uw' dood.
Stort dan te gaer// o saligh paer!
't Gebed uw's monds// en krijght voor ons
Dat Maes en Rhijn// weer als te voren zijn.
|
|