Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

BEKEERDE ZONDERSSE.
XXII. Iulij.

Stem: Als 't begint

[p. 696]

[p. 697]

SIe ick te recht, of werd mijn oogh bedrogen?
En is dit niet Mary' de Cortisane,
Hoe staet haer 't hoofd soo slecht dan en gebogen,
Haer kleed verkleynt, haer oogen soo vol tranen?
Haer goud-geel hayr verwert? segt my door gracy:
Van waer quam u soo ras dees transformacy?
't Vyer quam by 't ys, de Magneet my verheerde.
't En was geen wonder dat ick ras bekeerde.

Van waer, Ec.

Wat vyer is dit? en wat Magneet so krachtig?
Heer IESUS liefd, Heer IESUS minne-koorden.
heer IESUS mond, Heer IESUS handen maghtig.
Ick sagh hem eens, als hy met soete woorden

[p. 698]

 

Riep: Komt tot my, wilt u niet langh beraden,

 

All' die daer zijt belast, beswaert, beladen.

 

Maer als hy roept, wilt op sijn roep wel passen.

 

Want Goods genade port ons te rassen.

 

All' die, Ec.

 

 

 

Noch desen morgen, was ick een sondersse:

 

Maer op de noen den Heer mijn door-passeerde.

 

En scheen na my sijn soet gesicht te dwerssen:

 

Als eene die door sucht, weersucht begeerde.

 

Ick stracks hem na, en streeck ter salen inne.

 

My maeckten onbeschaemt, de schaemt va binnen.

 

Maer als hy roept, wilt op sijn roep wel passen.

 

Want Goods genade port ons te rassen.

 

My maeckten, Ec.

 

 

 

'k Viel hem te voet, en wies als met een regen

 

Van tranen, alle bey sijn lieve voeten:

 

Tot daty ick had sijn hand op 't hoofd ghekregen,

 

Tot aflaet van mijn schulden en mijn boeten.

 

Leert dan van my, tot lof van Goods genade,

 

Dat een oprecht berou noyt quam te spade.

 

Maer als hy roept, wilt op sijn roep wel passen:

 

Want Goods genade port ons te rassen.

 

Dat een, Ec.

 

 

 

Als een verwonnen heb ick daer ghelaten

 

Al 's werelds roof, en 's Duyvels wapen mede.

 

Mijn pruyck, mijn goud, mijn paerlen, mijn' Agaten;

 

Te kleynen prijs voor sulcken dieren vrede.

 

Ben ick verweert, de Son heeft my beschenen;

 

Des uyt mijn ziel den doncker is verdwenen.

 

Maer als hy roept, wilt op sijn roep wel passen:

 

Want Goods genade port ons te rassen.

 

Des uyt, Ec.

 

 

 

Wee my, wee my, dat Sathan oyt misbruyckte

 

Mijn oogen, als tot twee vergiste schichten.

 

Wee my, dat ick mijn voorhoofd oyt paruyckte;

 

Door mal gelaet soo menigh mensch ontstichte.

[p. 699]

 

Ach! 't is my leet, en wensch voort-aen te leven,

 

Niet dan om God sijn eer weerom te geven.

 

Maer als hy roept, wilt op sijn roep wel passen:

 

Want Goods genade port ons te rassen.

 

Niet dan, Ec.