Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE ERASMUS, Martelaer van Gajeta.
II. Juni.

Stem : Destin qui Separez. pag. 502.

NOyt moorder heeft noch oyt,
Hoe boos hy was gheweest,
Soo sueren bloed gestroyt
Als wel Erasmus heeft.
Men vloeyde vyer en vet;
Men gloeyde pick en teer,
Om dat m'hem vande wet
Sou trecken van syn Heer.

Twee Keysers, alle bey
De wreedste die men vand:
Arbeyden hem met pley,
Met platen, en met brand,
Te doen verlaten 't les
Van 't Christelijck verbond.
Maer neen, noch vlam noch mes,
Weerhiel sijn stercke mond.

De beulen wierden moe,
De roode kolen doof;
En hy ten eynde toe
Belijden bleef 't geloof.
Schaemt Diocletiaen,
Schaemt u vergeeffsche pijn;
En laet Maximiaen
Nu proeven eens de sijn.

Maer 't luckte min noch meer,
Als 't eerste was geluckt.

[p. 531]

 

Den martelaer wierd weer

 

Gesoon, gebraen, gepluckt;

 

Tot dat men na veel stoots

 

Hem weer gaiolen most,

 

Daer hy van d'Engel Goods

 

Eerlangh uyt wierd verlost.

 

 

 

Gaet nu, Tyrannen! vry,

 

Gaet kendt, 't is meer als reen,

 

Dat al uw' tyranny

 

Van een man is verstreen.

 

Hy moet noch Christus wet

 

Gaen preken met wellust,

 

Tot dat hy van sijn bed

 

Ontfanghen ga de rust.

 

 

 

Gajeta viel te beur

 

Erasmus heyligh Lijck.

 

Des doet hy haer daer veur

 

Weer hebben 't hooghste Rijck,

 

God gaef dat Rotterdam

 

Van haer Erasmus had,

 

't Geen aen Gajeta quam

 

Te bet, door sulcken schat.