Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 517]
| |
[pagina 518]
| |
PRijst met goe reden groot en kleyn!
Maer sonderlingh ghy vrouwen,
De deughd des Bisschops Sint Germeyn,
Want hy is't die behouwen
U sal de ongebooren vrucht;
En bidden Goods genade,
Als ghy daer vooren zijt beducht,
Dat hy u wil ontladen.
Want dese gunst heeft hem den Heer,
Wel t'uwer baet gegeven,
Om dat sijn Moeder, hem wel eer,
Het nieuw ontfangen leven,
Eylacen! in haer eygen schoot,
Moordadigh socht te smooren.
Maer Godes hand weer hiel de dood,
Tot dat hy was gebooren.
Ja naderhand, als d'oude queen,
De wreedste Beste-moeder,
Schier had verdaen sijn teere le'en,
Behiel hem den Behoeder.
De wreckheyd had de boose teef
Een blau fenijn doen mengen,
| |
[pagina 519]
| |
Om tot profijt haer Soons, den neef
Van lijf ter dood te brenghen.
Maer Goods gerecht en g'henghden 't niet.
Des hy den Soone laven,
End' in den dood-put vallen liet,
Die't neefjen was gegraven.
Vergeefs, vergeefs, dat God bewaerd,
En sal den mensch niet deeren.
Germeyn wierd voor en na gespaerd,
Tot meerder dienst des Heeren.
Hy werde Bisschop van Parijs,
En Monick van te voren.
Den Heer had hem tot dubb'le prijs
Des Hemels uytverkoren.
Men sagh't van daghe te dage wel,
Aen all' de wond're wercken,
Daer mede God van Israël,
Sijn heyligheyd dee mercken.
Hy bad de stale sloten af,
D'onnosele gevangen
Ontgingen d'onverdiende straf,
Op 's Bisschops lief verlangen.
Helaes! den Franschen Vorst Clotaer
Wou hem hier teghen stellen,
Maer werde meer als wel gewaer
Wie hy had durven quellen.
Raeckt immers den gesalfden niet;
Noch wilt hem niet beletten
Te voeren uyt, 't gheen God gebied,
Ghy Princen, met uw' wetten.
WQant 't was Clotaerjus niet alleen,
Maer Charibertus mede,
Die hier voor groote boeten deen,
En veel verdriets om leden.
Wel aen, man Goods! die voor u bed
Uw' sterfdagh hebt doen schrijven.
Den tijd is om, aenvaerd de wet:
| |
[pagina 520]
| |
Het lichaem sal hier blijven,
Tot dat het met de ziel ontfaen
Eens sal de hooghste glory.
Maer laet ons mid'dler tijd by staen,
De gunst van uw' memory.
|
|
