|
| |
SINTE AUGUSTYN, Bischop ende Apostel van Engeland.
XXVI. Maij.
| |
Stem: Malle Symentjen.
NEerlander! eert en singt den dagh
Van huyden, ghelijck m'hem hier voortijds plagh,
By de Battavieren, feestelijck te vieren,
Ter eeren van// den alderbesten man.
Den besten man Sint Augustijn:
Door welck, naest Gode, gekomen zijn
D'uytgelesen helden// die ons' ouders spelden,
Voor d'eerste reys// de hemelrijcksche peys.
Want Willeboord, die met het woord
Had uyt de grond// van dese mond,
Effen hondert jaer, na dat
| |
| |
D'Engelschen het Christen spoor,
Op de sendingh van Gregoor.
O schoonste voeten// die sulcke groeten
Van over zee// ons quamen deylen mee!
Gregoorius d'eersten van dien naem,
Sagh t'onsen gelucke seer wel bequaem
Aen de merckt van Romen, een deel slaven komen.
Die van persoon// hem schenen al te schoon.
Seght ons toch eens (sprack Godes tolck)
Van waen is geboren dit schoone volck?
't Zijn Angloisen: Vader.// Dat sy dan te gader
Niet schoon en zijn, van ziel, is my een pijn.
Helaes dat ick// door Goods beschick//
Niet gaen en magh// om sulcken slagh
Van liens, 't geloof t'oorkonden!
Maer nu ick met eygen mond
Niet en kan het lief verbond
Van mijn Heer gaen preken daer;
Sal ick d'alderblijdste Maer
Van Christus leven// aen hen doen geven
Noch evenwel// tot afbreuck vande hel.
En hier mee metter daed gestierd
Den Bisschop, die huyden den Tempel vyerd:
Op dat Godes gracy// aen soo schoonen Nacy
Sou na de leen// de zielen oock versmeen.
Sijn wensch geschiede metter daed:
Den Hemel genadighde vroegh en laet,
Soo dat ooc de wooningh// selver van den Koningh,
't Geloof aen nam', van 't cruys-geslachte Lam.
Ja 't voorschrift van// de gulde span,
Dee stracks met groote hopen,
Maer vranck en vry// de burgery
In 't Christen water doopen.
Doende Godes rechterhand,
Sijn gepreeckte woord gestand,
| |
| |
Met veel wonder daden groot,
Soo dat de Kercken// wel konden mercken,
Wie dat het was// die haer het les voor las.
Den goeden Paus verwonderd seer,
In alle de teyckenen, daer den Heer
Daghelijcks mee hechten// 't school dee sijnder knechten;
Sond hem d'ootmoed// tot een beleefde groet.
Siet toe, schreef hy, man Goods! en let,
Op Moyses, d'uytroeper van d'oude wet:
Die na so veel wond'ren// blicksemen en dond'ren,
Noch kreegh tot straf// een al te droeven graf.
Doet wel en heught// dan van uw' jeugd,
Een deel voorleden sonden.
Daer ghy de stof, van d'yd'le lof,
Door houden meught te gronde.
Neemt dit, broeder Augustijn!
En te samen met mijn brief,
Uut de grond mijns herten lief,
D'Heylighe gebeenten// dierder als gesteenten:
Die ick alhier// uw' nieuwen Tempel stier.
Dit was het les van Sint Gregoor.
En diende den heyligh, soo na soo voor,
Om alhier te leven// tusschen hoop en beven.
Tot voorschrift van, elck een, 't zy wijf 't zy man.
Wel saligh is hy, soo men leest,
Die hopende 't beste, het quaedste vreest.
Hier door heeft verkregen// d'alderhoogsten segen
Van Goods aenschijn// op heen Sint Augustijn,
Ja dat noch meer// is, van den heer,
Verdient na lange jaeren,
Dat Engeland, eens na de strand
Van Rhijn en Maes sou varen.
Om sijn over-rijcke kroon,
Noch door 't by gevoeghde loon,
| |
| |
Van Wilbrordus inder tijd,
Uut te strecken breed en wijd,
Den Heer zy glory// maer houd memory
Man Goods! en bid// voor ons van daer ghy sit.
|
|
Auteursrechtvrij