Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele– Auteursrechtvrij
[pagina 494]
| |
DEn naem van Haimo, die'k bemerck
Wel eer van Alcuijn
Geleerd te hebben School, en Kerck,
Moet niet vergeten zijn.
Want al hoe wel men niet en vind
Sijn naem in 't rood geschreven,
Nochtans is sijn leven// Over al bemind,
En heugelijck gebleven.
Het blijckt aen al de Heymens wel,
Die ick mids dese reen,
Al om met naem en toenaem tel,
Tot op den dagh van heen.
Het welck nimmermeer gebeurt
En waer, by soo veel luyden,
Waer deneerste Heymen// Niet voor goed gekeurt
By Westen en by Zuyden.
Ja selfs by 't gantsche huysgesin
Van Sinte Benedict:
't Welck hy met broederlijcke min
Bestiert heeft wel beschickt.
Voor eerst als meester vande jeught,
En na der hand als Vader,
Naerstigh om te leeren// Wijsheyd ende deughd,
| |
[pagina 495]
| |
Aen kleyn en groot te gader.
Maer dit en duerde niets te langh;
Den man was al te groot.
Des hem het Kerckelijck bedwangh
Van daer te gaen gebood
Na 't Bisdom toe van Halverstad:
Om met een hoogher roede,
Na't getal van meerder// Ponden, die hy had,
Des Heeren vee te hoeden.
Hy deed 't by mond, en by geschrift,
Voorwaer oock wel ter keur.
Geluckigh was het heyligh Stift
't Welck sulcken man te beur
Gevallen was: Geluckigh mee,
Die na een lastigh leven,
Gingh van hier, op hoop van// D' ongemete vree,
Te rust by Sinte Steven.
|
|