Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 480]
| |
EN loopt soo niet, o Domnolé!
Van stad te stad, van zee te zee.
Want hoe seer ghy, uyt Christen tucht,
De Setel schout, de Mijter vlucht,
Gh'en sult daerom ontgaen nochtans
Het Bisdom niet van Senomans.
Hoe seer dat oock het lichaem vlied,
't En kan de schau ontloopen niet.
Soo oock de deugd, waer dat sy loopt,
Vergeefs t'ontgaen d'eerbiedingh hoopt.
Want al die hem te recht verneert,
Word altijd vroegh of laet ver neert.
't Was wel aen Domnolus te sien:
Die met sijn loopen, met sijn vlien,
Noch efter in 't versteken land
Quam tot de Bisschoplijcke stand.
Want na de gaef, is oock de last,
Die IESUS op sijn vrienden past.
Den goeden man beladen seer,
Wierp vast de roede gins en weer.
Nu was hem vreemt de stad van Mans,
Hy kon geen Wals, hy sprack geen Frans,
| |
[pagina 481]
| |
Nu was het weer wat anders. Maer
Men hiel hem vast, en maeckten 't klaer.
Geen tongh en kan nau segghen, hoe
Den harder droegh d'ontloope roe?
Sijn Tafel was der Armen dis,
Sijn soetste vreugd de Autaer-mis.
Des Heeren cruys, sijns leven roy,
De rest was niet dan voor sijn koy.
Bid dienaer Goods, bid voor ons, dat
Die u soo milden maet uyt mat,
Op u verzoeck, voor apostil,
Weer aan sijn Tempel geven wil
Prelaten, die schier voor de staf
Verschricken, recht als voor een straf.
|
|
