Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 476]
| |
RYst Digna Maget!
Eer't morgen daget;
En laet om Christus kruys
U koninghlijcke huys.
Want sult hier mede
Uw' suyv're leden,
Daer op uw' vader blaeckt,
Behouden ongeraeckt.
Ja uyt sijn hand// Bekomen 't rijcke pand,
| |
[pagina 477]
| |
Door prijs van bloed,
Met kloecke moed,
Van een geroofden hoed.
De Maeghd en feylde
Oock niet; maer seylde
Van Yrland over zee,
Tot aen d'Antwerpsche stee.
En van daer weder,
Hoe swack en teder
S'oock was, na 't dorp van Geel,
Niet verre vande Peel.
Hier bleef de Maeght// Ghescholen in de laegt,
Soo langh dat haer
Den snooden vaer
Aen 't silver werd gewaer.
De Jonckvrou schreyde;
Den booswight vleyde,
En sprack: Mijn lief, mijn min!
Voldoet uws vaders sin.
En ghy sult wesen
Mijn uytgelesen,
End' alderliefste vrou.
Neemt dan op echt van trou,
Uyt liefden groot// Van paerl' en goude rood,
Siet dese kroon,
Die uw' vrou-moer
Te draghen was gewoon.
O liefsten vader!
Werdt geen misdader
Van 't geen natuer verbiet,
En God der Goden siet.
't Is oock geen reden
Dat ghy de leden
Die Christo zijn verlooft,
Haer Bruydegom berooft.
Bedaert u dan// En treckt uw' sinnen van
D'onreyne sucht;
| |
[pagina 478]
| |
Die alle tucht
Van u brenght op de vlught.
't En baet geen smeken;
't En baet geen preken.
Dus houdt uw' kaken stil,
En doet mijn lieve wil.
Neen s'is te snoode;
En my verboden
Van reden en van God.
En ghy sult mijn gebod
Naerkomen, of// Veranderen tot stof.
Siet hier mijn stroot,
Bereydt ter dood,
Laet Christo maer de schoot.
Sult ghy dan stijven!
Sult ghy dan blijven
Hardneckigh by uw' sin?
Soo sal mijn teere min
Voordaen u haten.
Komt hier Soldaten,
Flucks dat men 't snoode wight
Terstond van d'aerde licht:
Wat tucktmen dan?// Of isser niet een man
Die sulcks wil doen?
Soo sal ick selfs
Mijn swaerd op haer bebloen.
Daer leytse neder.
Foey booswigt! wreeder
Als d'alderwreetsten beer.
Maer God zy prijs end' eer,
Die sijn' vrindinne
U swaerd deed winnen;
En voor de roode straf
Een krans van roosen gaf.
Om by de kroon// Van 't witte Lely schoon,
(Daer aen men 't jent
Der Maegden kendt)
| |
[pagina 479]
| |
Te dragen sonder end.
Princes van Geelen!
Wilt wat mee deelen
Aen 't Christelijck gemeent'
Van 't geen u is verleent.
Verbidt den seghen
Des Heeren, tegen
Al 't vyand'lijck bedrijf,
Voor ons aen ziel en lijf.
Op dat wy hier// Bevrijt van't bloedigh dier,
Na't aerdsche stof
Eens singhen lof
Met u in Godes hof.
|
|
