Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE LUCAS Paduanus.
IX. Maij.

Stem: Bereyd u huys terstond.
Of: Venetiaensche Stad

DEn Leeu, het wreede beest,
Gewurpen in Izauren,
Geprickelt, soo men leest,
Door oproer vande Mauren;
Bedurf al watter was
Oyt heyligs den Gemeente,
In Tempel, graf, of kas,
Van beelden, en gebeente.

De borgers groot en kleyn,
Die in Bysanten waren,
Beschreyden met Germeyn
Den Bisschop, haer Autaren.
Ja storten, wel gemoed,
Van leken, ende klercken,
Een groot getal, haer bloed,
Voor't oud gebruyk der Kercken.

Doch scholen voor 't gespuys,
Soo veel sy schuylen konden,
't Was hier een heyligh Kruys;
Het waren daer de wonden,
Of immers 't lief gebeent
Der roode Martelaren:
Die boven al 't gesteent
By hen gerekent waren.

[p. 459]

 

 

 

D'een hoede van 't verlies

 

Timothees waerde leden;

 

En d'ander Sint Andries,

 

Die 't leven wel besteden

 

Dorst voor het waer geloof.

 

Maer Urius met pijnen

 

Bewaerde uyt den roof

 

De Blom der Medicijnen.

 

 

 

 

 

'k Segh Lucas, die'k te recht

 

Dien naem meyn waerd te wesen.

 

Daer mee hem d'eelsten knecht

 

Des Heeren, heeft gepresen. ⁺

 

Dit alderdierste pand,

 

Van Urius verkreghen;

 

Braght aen't Veneetsche land,

 

Den alderhooghsten segen.

 

 

 

Des Hemels niet alleen;

 

Maer selfs oock, die in waerde,

 

gehouden, in 't gemeen,

 

Alhier werd op de aerde.

 

Het blijckt wel aende stad

 

Van Padua, die alle

 

Haer heyl op dese schat,

 

Naest Gode, moet vervallen.

 

 

 

't Was 't lichaem van Sint Luyck

 

Ontfanghen van Iustine,

 

't Welck haer gaf d'eelste struyck,

 

Van d'eelste Medecijnen,

 

Erkent het met gelijck,

 

Erkendt het met goe reden;

 

Veneetsche Republijck!

 

End' al uw' rijcke steden.

 

 

 

't Was Marcus die hem trock:

 

Op dat soo d'een als d'ander,

 

Wel tot u groot gelock,

 

Sou rusten by malkander.

 

Maer ghy, die vanden Heer

+ Paul ad Coll.4.14.

[p. 460]

 

Kreeght een soo dubb'len Lely:

 

En wijckt toch nimmermeer

 

Van haer-luy Evangely.

 

 

 

Soo suldy vroegh of laet,

 

Uw' palen noch vermeeren.

 

Soo sal uw' oude staet

 

Met Padua floreeren.

 

Soo sal uw' hooghe school,

 

En all' die haer beminnen,

 

Met een veel rijcker Stool,

 

Hem eens omhanghen vinnen.