Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 455]
| |
Stem: Lief uytverkoren, lief triumphant
DEn hoogh geleerden
Theologant,
Die eerst begeerde
Sijn kloeck verstand
te buygen onder
D'Atheense school,
Draeght in 't bysonder
Een rijcke Stool.
Vermids de vrucht
Van Christen tucht,
Die kleyn en groot
Al om door hem genoot.
Basyl' den Grooten
Was d'eersten van
Sijn school-genooten,
Soo nu soo dan.
Een tijd van jaren
Twee werven ses,
Sy besigh waren
Met Christus les
Te leggen uyt,
Niet naer beduyd
Van eygen hand:
Maer na 't gemeen verstand.
Sulcks sy bevonden,
By claer bemerck,
Tot allen stonden
In Godese Kerck
Gereyckt te wesen
Van hand te hand;
| |
[pagina 456]
| |
En voorgelesen
In alle land.
Wel aen Gregoor!
Dit langh gehoor
Van Christus wet,
U op de setel set.
Steld u te weyden
Uws meesters vee:
Om dat te leyden
Naer d'hooghste vree.
Uw' eerste wercksken
Door Gods gena,
Zy 't kleyne Kercksken
Van Sasima:
Van Nasians,
De tweede kans.
Maer 't groot Bysant
Versoeckt uw' leste hand.
Hier moet ghy banen
Weer 't oude pad,
Van d'Arrianen
Met dreck beklad.
Hier moet ghy lichten
Met woord en werck:
Hier moet ghy stichten
Weer Christus Kerck.
Hier moet ghy van
Den wijsten man,
Tot klaerder schijn
Uws deughds, een meester zijn.Ga naar margenoot+
Die van Stridonen
Te Bethleem
Was komen woonen;
En met sijn stem
De grootste helden,
Des Heeren wet,
Wel plagh te melden:
| |
[pagina 457]
| |
Komt nu en set
Ten lieven danck
Hem op uw' banck:
En draeght al om
Op u sijn hooghsten rom.
Maer nu sijn rede
Eens hoord en siet,
Als hy om vrede
De Stoel verliet.
Is om mijn wille
Beroerd de vree:
Soo laet weer stillen
Met my de Zee.
Werpt, op mijn woord,
My over boord.
En leght ter neer,
Met Ionas, wind en weer.
O blom der mannen!
Een rijcker kroon
Most u omspannen
In hooger throon.
Steld u te rusten:
En hebt geen vrees,
De snoo wellusten
Van 't oude vlees
En kunnen u
Niet deeren nu,
Het Maegde-paer
Neemt u besonder waer.
Die u t'Athenen,
Met reyne min,
Voor 't bed verschenen,
In u beghin,
Die sullen beyde
Op 't leste end
Uw' ziel oock leyden
Naer Godes Tend.
| |
[pagina 458]
| |
Gedenckt ons maer,
Wanneer ghy daer
Verheven zijt,
Te helpen inde strijd.
|
|