Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 432]
| |
Een dienst gheweest
Met leeringh, en met leven:
Ja van sijn jongste jeughd,
Tot algemeyne vreugd,
Van alderhande deugd
Een spoor gegeven.
Maer sonderlinghe van
Een diep' ootmoede:
Zoo dat den waerden man,
Geheele vloeden
Van tranen liet,
En niet en was te stillen:
Wanneer hem Romen gaf,
De Bisschoplijcke staf,
Op aengedreygde straf,
Naer Godes wille.
Een sonderlinge sucht
Droegh hy den armen:
Sijn eenighe genucht
Stond in t'ontfermen.
Doch anders niet,
Dan om haer nood te voeden.
Ter wijl hem't Hemelsch licht
Geleerd had dese plight,
Door Engelen gesight,
Zoo quad' als goede.
Daer over hy 't geslaght
Der Bedelaren,
Het welck d'aelmis verkracht,
Om geld te garen,
Bestraffen dee.
Hen dwingende te laten:
De sommen die hy vand,
Dat haer geveynsde hand,
Gebeurt had, uyt het land,
Van roo ducaten.
Sijn caritaet vergingh,
| |
[pagina 433]
| |
Als hy het wrecke
Geschenck, uyt eenigh dingh
Oyt quam t'ontdecken.
Het bleeck wel aen
Den man, die soo versuchten
Gingh sijn bedroghen tas,
Als hy voor 't soet gewas
Een Deo gratias
Kreegh van sijn vruchten.
Doch sagh niet dan te klaer,
Met eyghen ooghen,
Dat hem noch man, noch waer,
En had bedroghen.
Het briefje, daer
't God-loond, was op geschreven,
Drongh stracks met eene keer
De schael ter aerden neer,
Daer't gaefjen al te veer
Wierd op geheven.
Vriend Goods! nu ghy bewoont
De rijckste erven:
Soo laet ons uw' God-loondt
Oock wat verwerven.
By namen dat ghy d'uyterste balansen,
Ons wat wilt swaren met
U Hemelsche gebed,
Als ons eens't doode bed
Sal doen verkansen.
|
|