Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 379]
| |
Daer van sy sijn geweken.
Maer dit sal niet geschien,
Voor dat sy na de streken
Van't oud Compas en sien.
De schrift en kan't niet doen.
Sy lesens' alle beyde:
En blijven even koen,
Soo voor, als nase scheyden.
Men heeft te Dort vergadert
Een kostelijck Sijnood:
En zijn nochtans genadert,
Soo veel niet als een joot.
Sy spraken met bescheyd:
Hoord toe, ghy mannenbroeders!
Ons is oock toegeseyd
Den segen des Behoeders.
Siet daer zijn Godes woorden:
Die wy aldus verstaen.
En buyten dese oorde,
En willen wy niet gaen.
Noch Frans' noch Engelsch' Kerck,
En kan ons niet verbinnen.
Want Godes geest, is 't Merck
Alleen van onse sinnen.
Pareus met de sijnen;
Piscator en de rest,
Zijn menschen die verdwijnen
Goods inspraeck is de best.
Want salmen met gesagh
Van Kercken, of Doctoren,
Ons dwingen, soomen plagh,
Soo is't weer als te vooren,
Soo salt u weer ghelieven
Te kennen Petrus Stoel,
| |
[pagina 380]
| |
Want die heeft d'oudste brieven,
En 't Vaderlijck gevoel.
Dus pratens', en 't was kloeck
Gepraet: Maer daer en tussen
Bleef yder by sijn boeck:
Want't was de sucht van't kussen,
Die haer ghevoelen dede
Na Gommer of Armijn,
Maer krijght ghy ons de vrede,
Van Godt, en 't sal wel zijn.
Den Heer heeft toch verleent
Aen onse Nederlanden
Uw' aenghenaem gebeent.
Dat ons dan door uw' handen
De vrede zy verworden:
Gelijck van Helizee
't Geraemte, den verstorven, Ga naar margenoot+
Weleer, verrijsen dee.
|