Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

[p. 201]

SINTE GUILLELMUS, Den gestaelden Heremijt.
X. Februarij.

Stem: Op d'Engelsche Fortuyn.

VErheft met sangh
De Rustingh, en den Helm,
Daer 't vleesch mee dwangh
Des Heeren knecht Guillelm,
Om d'oude schuld
Door een volmaeckte soen,
Van stael geduld

[p. 202]

 

Den Hemel te vergoen.

 

 

 

Sijn eel geslacht,

 

Sijn Aquitaensche stam,

 

Sijn stercke kracht,

 

Sijn hoomoed wreed en gram,

 

Had hem de vorst

 

Doen swellen vroegh en laet,

 

Tot grooten dorst

 

Van alderley misdaedt.

 

 

 

Hy was verwoedt

 

Verlent van Godes vrees,

 

Hy schende bloet,

 

Hy leefde na de vleesch,

 

En 't geen de rest

 

Verwon van't boose werck,

 

Dreef als een pest

 

Het schisma van Gods Kerck.

 

 

 

Des Sint Bernard,

 

En 't Bisschoplijck getal,

 

Siend' hem verwart

 

In een soo diepen val,

 

Hem viel te voet

 

Met Mijter en met staf,

 

Maer sonder boet,

 

Den sondaer bleef te straf.

 

 

 

Och! wat een nat

 

Vergoot den goen Prelaet,

 

Ter wijl hy bad

 

Voor 's mans bedreve quaed,

 

Maer noch onthiet,

 

Noch Priesterlijck gebed,

 

Vermochten yet

 

Wes tegens sijn opset.

 

 

 

Mids welck den Abt

 

Door Goddelijcken raed,

 

Hem eens betrapt,

 

Ter wijlen dat hy staet

[p. 203]

 

Voor 't hoogh Autaer,

 

En maeckt door't Sacrament

 

Van een sondaer

 

Een traenigh penitent.

 

 

 

Siet hier uw' God,

 

Sprack hy, siet hier uw' Heer,

 

En die de spot

 

Gehouden hebt wel eer

 

Met ons vermaen,

 

Toondt wat het hoogh gesagh,

 

Op u voordaen

 

Van onsen Heer vermagh.

 

 

 

Ontsiet, en kendt

 

Het lichaem ende bloet,

 

In't Sacrament

 

Van hem die beven doet

 

Hel, Hemel, Aerd,

 

En die den boosen knecht

 

Hier na bewaerd

 

Een al te harden recht.

 

 

 

En siet, terstondt

 

Niet anders als een man,

 

Die swaer gewondt

 

Geen weerstand bien en kan,

 

Viel hy ter neer,

 

En vresende de roe,

 

Riep! O mijn Heer!

 

Wat wildy dat ick doe?

 

 

 

Houdt op Bernard,

 

Bernard van Clareval,

 

Ghy drijft het hart

 

Guiljelmi nae de stal

 

Van Rhodus, daer

 

Hy wel van groot berou

 

Een exemplaer

 

Sal zijn voor man, voor vrou.

 

 

 

Den ed'len Graef

[p. 204]

 

Met een bereyden geest,

 

Die eerst een slaef

 

Des duyvels was gheweest,

 

Schort IESUS jock,

 

End' op sijn naeckte leen,

 

Een stalen rock,

 

Met hayr daer over heen.

 

 

 

Laet al sijn goed,

 

Sijn hof, sijn hooge staet,

 

Valt plat te voet

 

Den oppersten Prelaet,

 

Bidt siels gena,

 

En toont den wereld, dat

 

Hier noyt te spa

 

En quam die gracy badt.

 

 

 

Vaert eeuwigh wel

 

Gestaelden Heremijt,

 

Maer die van quel

 

Hier wist, hier wist van strijd,

 

Krijght my van't oor

 

Des Heeren waer berou,

 

Die op u spoor

 

Soo gaerne volgen sou.