Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 190]
| |
DEn goeden Romualdo,
Die Christo heeft gesticht
De Oorde van Camaldo,
Wy schenken dit gedicht,
Op hoop dat hy verwerven
Ons oock sal vanden Heer,
Te klimmen als wy sterven
Op sijn beklomme leer.
Gekleed met witte kleeren
Nae d'Hemelsche levrey,
Daer hem 't visioen des Heeren
Sijn oorden mee voorsey,
Maer met een vreugd des herten
Soo groot, dat geen verdriet
Van jammer oft van smerten
Hem oyt kon deeren yet.
Hy leefde hondert jaren
In een te scharpen boet,
Van asschen en van hayren,
Maer even wel soo soet
Van seden, dat sijn wesen,
Met vriendelijck gelach,
| |
[pagina 191]
| |
De droefheyd te genesen
Van alle droeven plagh.
Hebt maer een goe consciency,
Sprack hy, en ghy en voelt
Geen last van penitency,
Ja hoe de wereld woeld
Van Westen, of van Oosten,
Van na by, of van veer,
Gh'en sult de soetste troosten
Verliesen nimmermeer.
Want als wy maer gedencken
Dat ons de lieve hand
Des Heeren leyd, soo'n krencken
Ons wateren noch brand,
Jae zijn verblijd te wesen
In lijden hem gelijck,
Die't lijden op geresen
Heeft tot het hooghste rijck.
Vriend Gods, den Hemel vrome
Uw' blijdschap meer en meer,
Maer bid, dat wy na komen
De wijsheyd van uw' leer,
Op dat wy altijt effen
Van herten, d'eelste vree
Blymoedelijck betreffen,
Soo hier, als namaels mee.
|
|
