Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 144]
| |
Chrysostome! gaet op uw' pas,
Den Heer sal u vertroosten saen, vertroosten saen,
Veel beter als Olympias u oyt met brieven heeft
gedaen, met brieven heeft gedaen,
| |
[pagina 145]
| |
Olympias 't eerwaerdigh wijf,
Die IESUS u noch heeft gelaten,
Tot troost van susterlijck gherijf, Van susterlijck gherijf,
In all' uw' onverdiende haten.
In all' uw' onverdiende haten.
Maer nu heeft u van beter troost
Voorsien sijn goedertierenheyd. sijn goedertierenheyd
Eer langh werd ghy om 't hoofd geroost.
Want na ons Basiciscus zeyd, Basiciscus zeyd,
(Voor wiens Autaer ghy gist'ren bad)
Zoo sal u, tot ghemeen ghenoegen,
De selve plaets, in Godes stad, de plaets in Godes stad,
Eer morghen komt, te samen voeghen.
Eer morghen komt, te samen voeghen.
Maeckt u dan morgen vroegh ghereedt.
En recht als tot een Bruylofts-feest, een Bruylofts-feest,
Soo treckt u beste witte kleed
Aen 't lijf, om met een blijden geest,
Om met een blijden geest.
Te spoyen naer het eeuwigh licht,
Daer u den Heer van d'aerdsche banden
Verlost, de tranen van't ghesigt, de tranen van't ghesigt
Afdrogen sal met eygen handen.
Afdrogen sal met eygen handen.
Den Bisschop doet noch min noch meer,
Hy wisselt tot de schoenen toe, de schoenen toe
Van kled'ren: end' uyt liefde teer
Deylts' aenden genen die de roe, den genen die de roe,
Des ballinghschaps, nu soo veel jaer
Met lief hem hadden helpen dragen.
En daer mee gaende voor't Autaer, mee gaende voor't Autaer,
| |
[pagina 146]
| |
Doet Mis de leste van sijn dagen.
Doet Mis de leste van sijn dagen.
Als hy dan nu sijn siel gevoet
Hadt met het diere Sacrament, re Sacrament,
Van't reyne vleesch, en 't roode bloed
Ons' Heeren, soo't geloof bekent: ren, soo't geloof bekent:
Zey: Gode lof zy, die de sluys
Van alle gaven is te samen
En slaende voor sijn borst het cruys, de voor sijn borst het cruys,
Sprack voor sijn leste reden, Amen.
Sprack voor sijn leste reden, Amen.
Hier mede seegh den dienaer Goods
Ter aerd', en sloot sijn guldemond, sijn guldemond,
Uytstreckend' door gheweld des doods
Sijn lieve voeten, die't verbond, de voeten, die 't verbond
Geboodschapt hadden vande peys,
Veel soeter als de soetste gommen,
De siel teegh op de lange reys, teegh op de lange reys,
Verciert met Roos' en Lely blommen.
Verciert met Roos' en Lely blommen.
Eudoxia! roept om genae.
Verbidt het aengedaen verdriet, gedaen verdriet.
Maer laes! ick sie wel, 't is te spae,
Gh' en wilt u qaed beklagen niet, u quaed beklagen niet.
Des sich den Hemel tot de straf
Bereydt, een yder kan't bemercken,
De lucht seynd wind end' hagel af, zeynd wind end' hagel af,
Tot wraeck van uw' bedreve wercken.
Tot wraeck van uw' bedreve wercken.
Dan meynt niet dat met dit gerucht
Des Heeren toorn is gedaen, ren is gedaen,
Den arbeyd komt. helas! de vrucht,
En toont geen leven: s'is vergaen. geen leven: s'is vergaen.
Vergaen alleen niet, maer verrot,
| |
[pagina 147]
| |
Wat kan den tover-brief u baten?
Ghy loost de doode draght: maer God, de doode draght: maer Godt
Wil dat gh'er 't lijf oock by sult laten.
Wil dat gh'er 't lijf oock by sult laten.
Men siet den Keyser onlangs oock,
Noch schier in't beste van sijn tijd, in't beste van sijn tijd,
Vergaen niet anders als een roock.
Maer ghy die Soon, en Keyser zijt, die Soon, en Keyser zijt,
Naer hem, vergeet uw' ouders quaed
Te soenen niet, end' uyt te wassen.
Doet haelen vanden goen Prelaet, len vanden goen Prelaet,
Het heyligh Rif, in gulde kassen.
Het heyligh Rif, in gulde kassen.
End' of hy schoon onwilligh waer
Te scheyden van't verkoren graf, verkoren graf,
Van Basiliscus Martelaer;
Zoo 'n laet tot het bet'ringh vande straf, tot het bet'ringh vande straf,
Te schrijven niet een gulden brief;
Als of hy noch waer met de menschen.
Ick weet het sal hem wesen lief, het sal hem wesen lief,
En sal u vree toe komen wenschen.
En sal u vree toe komen wenschen.
't Gebeurt alsoo. men leyt het schrift
Des Keysers, op den Priester Goods, den Priester Goods,
Soo als hy leyt in't graf gerift,
Nu dertigh jaer, nae d'uer sijns doos. tigh jaer naer d'uer sijns doods.
En die voor heen onroerlick stond,
Laet hem bewegen van sijn stede
Men deckt met vier den hellespont, met vier den hellespont,
| |
[pagina 148]
| |
En hy komt weer, met wensch van vrede.
En hy komt weer, met wensch van vrede.
Ioan ghy zijt in Godes rijck
Van mond nu meer als oyt verguldt, als oyt verguldt.
Ach! ick ben u van naem gelijck,
Maer niet van deughd. mijn groote schuld, van deugd. mijn groote schuld
Heeft my gemaeckt tot swart metael.
'k En doe geen goed', 'ken wil niet dulden.
Maer ghy kunt met uw' gulde tael, kunt met uw' gulde tael,
Mijn swarte siel wel doen vergulden.
Mijn swarte siel wel doen vergulden.
|
|
