Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele– Auteursrechtvrij
[pagina 110]
| |
DE Martelerss' Agniet
Had nu door't kort verdriet
Des diere doods// gewonnen 't rijcke Gods,
Als haer geslagt// onlijdsaem droef,
Met sta'ge wacht// bleef bij de groef.
Hun klagen, lacy// was,
Dat haer verwant soo ras
Door sulcken dood// van 't leven was ontbloot,
Ja neer gheswindt// in d'eerste Lent,
Gelijck de wind// de knopjes schendt.
Dit klagen vroeg en laet
En nam noch end, noch maet.
Tot dat den Heer// de Maegd dee komen neer,
Geselschapt met// een Maegde-troep,
En stelde wet// aen't langh geroep.
De kleedingh van haer schoot
Was Lely-wit en rood,
Met palmen inde hant// seer triumphant,
Een Hemelsch Lam// soo wit als snee
Tot op den dam// de voortocht dee.
En wilt my langer niet
| |
[pagina 111]
| |
Beschreyen, sprack Agniet,
O vrienden, als// of d'afgeslagen hals
My 't leven had// benomen, want
Aen Godes stad// komt schae noch schand.
'k En ben niet dood voorwaer
Maer leef met dese schaer,
En duysend desgelijck, in IESUS rijck,
Die ons de deugd// voor hem besuerdt,
Loondt met een vreugd// die eeuwigh duert.
En wilt daerom voordaen
Niet laten sucht of traen,
Maer werdt getroost, en zijt// met ons verblijdt,
Jae spoeydt u drae, na d'eyge stad
En volgt ons na// door't enge pad.
Hier mede trock weerom
Naer huys de reyne blom,
En liet van dier tijd af// haer heyligh graf
Aen Klerck en Leeck// in rou en pijn,
Tot een Apteeck// van Medecijn.
Haer opgeboude Kerck
Geeft hier van claer bemerck,
Daer van de grond geleyd// uut danckbaerheyd
Is van Constans// om dat haer 't graf
Voor den roos'-krans// gesondheyd gaf.
O Agnes wijd beromt!
Wy off'ren oock geblomt
Van Roos' en Lely wit// dus voor ons bidt,
Dat wy gesond// van siel en leen,
Tot alle stond// het Lam na treen.
|
|