Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 99]
| |
[pagina 100]
| |
SEbastiaen gedwongen
Het voordeel sijnder tongen
Te geven aen't gespuys der valsche Goden;
Zey: Neen, sy zijn te snode,
Veel liever als ick mijn geloof laet glijden
| |
[pagina 101]
| |
Zoo hebb' ick duys' en duysend doo'n te lijden.
Duys' en duysend doo'n te lijden.
Ziet hier mijn le'en zijn vaerdigh,
En't eeuwig leven sulcks my meer als waerdig.
Zoo hebb' ick duys' en duysend doo'n te lijden.
Duys' en duysend doo'n te lijden.
Ziet hier mijn leen sijn vaerdigh,
En 't eeuwigh leven, sulcks my meer, sulcks my meer als waerdigh.
Ach! wilt u het beraden.
Want siet mijn ongenade
Zal u voor eerst den krijgs-riem doen ontgorden:
En dae nae laten worden
Op 't galge-veld een aesbrock vande krayen.
Och! ick ben duys' en duysend scherpe rayen,
Duys' en duysend scherpe rayen,
Door Christo wel te vreden,
Want sijn genade gaf my dese leden.
Och! ick ben duys' en duysend scherpe rayen,
Duys' en duysend scherpe rayen,
Door Christo wel te vreden,
Want sijn genade gaf my de- , gaf my dese leden.
Wat nu belangt u stooten,
U dreygen, u ontblooten:
En acht ick niet. de wereld is vol kaerden,
Haer goud is niet dan aerde,
Haer eer is roock, haer weelden niet dan spelden.
Die meer als duys' en duysend fout vergelden,
Duys' en duysend fout vergelden
My sal den God der Goden.
En hier belaste Caesar hem te dooden.
Die meer als duys' en duysend fout vergelden,
Duys' en duysend fout vergelden
My sal den God der Goden.
En hier belaste Caesar hem, Caesar hem te dooden.
Men sagh hem langs de straten,
Door dienst van sijn Soldaten,
| |
[pagina 102]
| |
Geleyden na de Esquilijnsche sanden.
En siet ter wijl sy spanden
Haer bogen, sprack hy: sa! wilt my niet mijden.
Want ick wel duys' en duysend doo'n te lijden
Duys' en duysend doo'n te lijden,
Bereyd ben voor de wetten
Die my gegeven zijn van Nazarette.
Want ick wel duys' en duysend doo'n te lijden
Duys' en duysend doo'n te lijden,
Bereyd ben voor de wetten
Die my gegeven zijn van Na-, van Nazarette.
Komt, komt gewenschte pijlen!
Riep den Hopman, ter wijlen
Hem 't bloedigh Rot was besigh te doorschieten.
Och soo! wien sou verdrieten
Voor sulcken Heer te lijden sulcke pijnen?
Hy troost toch duys' en duysendfout den sijnen,
Duys' en duysend fout den sijnen,
Na maet van haer ellenden,
Met vreughd, die d'eeuwen niet en sullen enden.
Hy troost toch duys' en duysend fout den sijnen,
Duys' en duysend fout den sijnen,
Na maet van haer ellenden,
Met vreughd, die d'eeuwen niet en sul-, niet en sullen enden.
O blom van alle schutten!
Den Hemel doet u stutten
Het leven noch in't middel vande schichten.
Ghy moet twee reysen stichten
De Tempel Gods. die't doch met dubb'le croonen
U weerom duys' en duysendfout sal loonen,
Duys' en duysendfout sal loonen.
Verkrijght ons sijn genade;
Dat wy de wereld oock met u versmaden.
U weerom duys' en duysendfout sal loonen,
Duys' en duysendfout sal loonen.
Verkrijght ons sijn genade;
Dat wy de wereld ooc met u, ooc met u versmaden.
|
|
