Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 628]
| |
Stem: Vezzosette Nimfe.
VAerd mijn ziel, vaerd
op na Gode// Nadien hy u t’huys
ontboden// En te zijnder disch doen
noden// Wel mewaerdelicken heeft,
Vaerd op snelder als de winden,
| |
[pagina 629]
| |
 Daer ghy ’t hoogste goed zult vinden,
Daer Heer Iesus uw’ beminde
Ende mijn Verlosser leeft. Leeft
om van d’aerde// Tot
groo-ter waerde// En rijker
lot// Mijn asch, mijn rot// in
| |
[pagina 630]
| |
 ‘tgraf vergaen// Te doen opstaen.
In ’t graf vergaen// Te doen opstaen.
II.
Dits de hoop die my doen sterven,
My doen missen, my doen derven
Vrinden, magen, huysen, erven
Zal door d’aengename dood.
Dits de hoop, die ’t helder spreken
Vande waerheyd, die ontbreken
Noyt en kon, my heeft versteken
In het diepste van mijn schoot.
Des ik belijde
Dat ik in tijden
En wijlen weer
Zal God den Heer
Zien door het licht
Van mijn gezigt.
III.
Dat hy mijn vervalle leden
| |
[pagina 631]
| |
Weer met vleesch en vel bekleden;
En met u de zoetste vrede
Zal verlenen van zijn hof.
Hoe en zoud’ ik dan verdragen
Niet met lief op Goods behagen
Van nu totten jongsten dage
d’Ongezieltheyd van mijn stof?
Och jae ‘k met reden!
Laet van beneden
Vry ’t aerde vat;
Zoo lang tot dat
Ons Godes hand
Weer t’zamen spand.
IIII.
Doch ter wijl ik leg gescholen
Onder d’aerde in’t verholen,
Zuldy neffens d’eerste Stole
Wenschen om de tweede mee.
En roupen met verlangen
Van onzienelijkke wangen:
O Heere God! hoe lange
Zal wel de drouve stee
Des grafs vervaten
Noch mijn lidmaten?
Verwektze weer
En geeftze d’eer
Van ook met my
Te loven dy.
V.
Vaerd dan wel, adieu beminde!
Tot dat wy malkander vinden
Daer de zwarte dood ontbinden
| |
[pagina 632]
| |
Ons zal kunnen nimmermeer.
Hier mee sluyt ik oog, en monde.
Trekt ghy op, en laet uw’ zonden
Zinken inde rode wonden
Van uw’ Heiland, van uw’ Heer:
Zoo zal ons beyde
Eens nae ’t verscheyden
Doen geven God
Alzulken lot
Als nae zijn woord
Aen elk behoordt.
|
|