Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen

XVI. Lof-zang.
’T Scheel-Pad.

Stem: Rozemond hoe zeer ghy vliedt.

OCh! wat scheeld al
Christus pad// By uw wegt, o y-

[p. 609]

 

 

del vat! Al uw’ zin, u wit, Tracht

 

na rijk bezit// Poogt na geld en

 

goed// Na vleys en bloed// Zoo dat

 

u noch staet// Noch wellust verzaed,

 

Daer voor de caritaet// Christi

 

t’uwer baet// Van om hoog neer

[p. 610]

 

 

dalen kwam// Onnozel als een

 

of-fer-lam.

 

II.

 

Maer wild ghy nu eens verstaen:

 

Waer dit scheel ons quam van daen?

 

’t Is dat wy, helaes!

 

Lichter als een aes,

 

Iae als weynig stofs,

 

Nae luttel lofs

 

Vliegen inde lucht:

 

Iel van alle tucht.

 

Daer voor dat Godes zoon

 

Van zijn hogen Throon,

 

Neergedaelt in ’t diepste dal;

 

Opbeuren kwam des menschen val.

 

III.

 

’t Is dan te verwond’ren niet

 

Datmen zich verheffen ziet

 

Al wat zonder wigt,

 

Idel is, en licht.

 

Des zoo zietmen ook

 

Den grauwen rook,

 

’t Witte water schuym,

 

Duyst en zwane pluym,

[p. 611]

 

En zonderling de asch

 

Zich opbeuren ras.

 

Daer ’t gewigt des Heren liet

 

Haer neder zinken schier tot niet.