Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 549]
| |
Op de bekende Stem: Verdvvaelde Koninginne.
VErdwaelde Ko-
ninginne! Die Christo waert ver-
looft// Wie heeft u vande zin-nen,
Dus jammerlijk berooft? Dat
ghy verlaet// Deur valsche praet
| |
[pagina 550]
| |
 De Princelijke wooning// En voor
een pol// Zoo i’el, zoo hol// Ver-
zaekt uw’ God, uw’ Koning.
II.
Verzaekt zegg’ ik met reden
(De liefde maekt my vry)
Ter wijl’k u zie besteden
Aen vleisch, en kettery,
Vw’ ziel. Uw’ zin// die Christus min
Had aen zijn Kerk bevolen.
Ellendig wigt! waerom voor ’t licht,
Gezocht zoo donk’re holen.
III.
’t Beliefde God te stichten
Zijn Tempel op een berg;
Die met haer glans doen zwichten
Zou t’ongelovig zwerg.
End’ als een roots// alwat haer stoots
Van golven en van baren
| |
[pagina 551]
| |
Kwam tasten aen// zou wederstaen//
Iae met haer stand vervaren.
IIII.
Een rootse die verduiren
Zou, mits haer vaste stel
De poorten en de muiren
Van d’opgeblazen hel.
Ziet zulken slot// was u van God
Gebout, om in te leven:
En ghy Marot// hebt tot een schot
Van zwijnen u begeven.
V.
Daer niet en is te eeten,
Wel tot verdiende straf,
Om dat ghy u vergeten
Dus hebt, als draf en kaf.
Die u bedriegt// verwayt, vervliegt//
En voor een ydel teken
Van ’t Hemels-brood// zoo zoet, zoo groot//
Laet jammerlijk versteken.
VI.
Dit zeyd den Heer der Heeren,
Vw’ Bruygom Godes zoon:
Als ik u had ter eeren
Gehuw’lijkt aen mijn kroon:
Hebt gh’onbedacht// mijn echt veracht//
En deur uw’ ketterijen,
Mijn reyne bed// ontrou besmet//
Met snode hoererijen.
VII.
Maer wildy nae de lessen
Weer leven van mijn wet;
Zoo zuldy mijn Princesse,
| |
[pagina 552]
| |
Zoo zuldy van mijn bed
Met peys en vree// weer deylen mee:
Met my in alles t’zaemen.
Tot dat uw’ geest// eens kom ter feest
Des eeuwigs levens. Amen
VIII.
Verdwaeld dan toch niet verder,
Verdwaelde Koningin!
Maer keerd weer tot den herder,
Die u met heeter min
Als voor uw’ val// ontfangen zal//
’t Is aen de minne streken
Van ’t schaepjen dat// van ’t rechte pad Ga naar margenoot+
Verdwaelt was, wel gebleken.
|
|