Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijStem: Schoon Diamant.
DE deugd bestaet// Als
in een middel-maet// Te weder-zy
met quaed// Bezet van zon-den,
| |
[pagina 507]
| |
 De waerheyd mee// Op een gelij-
ke stee// Werd tusschen valschen twee
Altijd gevon-den// Hier van zijn
tot oorkon-den// De vonden// Die
he’en al-om van nieus-gedicht,
Vernielen ’t oude Sticht// ’t Welk
| |
[pagina 508]
| |
 ons het waer bericht// Van d’eerste
Christen deugd// Wel t’onzer Va-
d’ren vreugd// Had laten
gron-den.
II.
Neemt hier nu een
Exempel, van het geen
Ik u luy in ’t gemeen
Terstond verklaerde.
De zulk’ oorkond: Ga naar margenoot+
Dat Christen hand, noch mond,
Noch hart t’ egeender stond
Iet quaeds en baerde.
De zulk weer, tot onwaerde Ga naar margenoot+
Der menschen,
| |
[pagina 509]
| |
Haer wenschen, handel, woord,
Met all’s wat daer toe hoordt,
Door smet van hun geboort
Gelooft te zijn mis daed:
Hoewel’t ’t verkoren zaed
Noyt en bezwaerde.
III.
Maer dit, helaes!
Werd alle bey geraes
Van doling dul en dwaes,
Te recht bevonden:
Des ons de wet
Des Heren onbesmet,
Te midde-wegen zet
Het les der zonden.
Zoo dat d’oprechte monden
Der geenen// die meenen//
’t Rechte pas te treen,
Zich moeten tusschen tween
Vervougen, nae de reen
Van ’t Katholijk verbond:
En kennen, deugd en zond
Tot allen stonden.
IIII.
Het blijkt wel aen
Den geenen, die gegaen
Sijn van de rechte baen,
Die z’eerst betraden.
Gelijkmen leest
Van Davids zachten geest,
En Petrus; die geweest
In Goods genade;
| |
[pagina 510]
| |
De zelve, door misdaden
Verzworen// verloren.
Hoewel hen ’t gezucht
Verkrijgen weer de vrucht
Dee van de eerste tucht;
Iae zelfs de zielen, met
Een schat van deugden, bet
Als voren, laden.
V.
Dat alle vlees
Dan tusschen hoop en vrees
Haer zael’cheyd, naer ik lees,
By Paulum, werke. Ga naar margenoot+
En weer, nae raed
Van Petrus, vroug en laet, Ga naar margenoot+
Met deugd en caritaet
Haer roup versterke.
Dit is het les der Kerken:
Verscheyde// van beyde
d’Utersten, daer al,
Die in dit aerdse dal
Bevryd wil sijn van val,
En zekerlijkken gaen
d’Oprechte middel baen,
Wel moet op merken.
|
|