Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 494]
| |
Stem: De vvinter is vveg, de zomer komt aen.
GHy die oprecht
van harten zijt// Houd toch een
wakker oog, Want ziet des
ket-ters haet en nijd// Gespannen Ga naar margenoot+
heeft haer boog// Ia groot getal
| |
[pagina 495]
| |
 Van pijlen, all’// Gereed om af
te schieten// te schieten// Zoo ras de
maen// Zal donker staen// Dus
waekt en bid, wilt ghy ontgaen
De eeuwige verdrieten.
verdrieten.
| |
[pagina 496]
| |
II.
Maer weest voordacht, voor alle werk,
Wel vast te houden staen
In u ’t gezag van Godes Kerk.
Want dit’s de volle Maen:
Die door haer licht
De boos heyt zwicht;
End’ ons, nae Paulus woorden, Ga naar margenoot+
Als een rondas
Kan stutten ras
De pijlen en de gansche mas
Van Lucifers slagoorden.
III.
Of u dan eenig mensch verscheen
In ’t twisten koen en sterk; Ga naar margenoot+
Zoo blijft gerust, en zegt alleen:
Ik hou my aen de Kerk;
Die zulliks als
Ghy drijft, voor vals,
En zondig, plag te houwen.
Draegt ghy haer hoon;
Ik ben gewoon
Haer, recht als een gehoorzaem zoon
Zijn moeder, te betrouwen.
IIII.
Dit antwoord wint de Kettery,
Dat bloedige gediert.
’t Welk ons in Christus huys, wes hy Ga naar margenoot+
Volmaekten oit, schoffiert.
Zoo datmer niet
Geheels en ziet,
Van ’t eerste totter leste.
| |
[pagina 497]
| |
’t Is Testament,
’t Is Sacrament;
Het byt, het smijt, het scheurdt het schendt
Al om het alderbeste.
V.
Deur haer Predestinacy, rooft
Zy Gode, ’t hoogste goed;
Iae Christo zelfs ons alder hoofdt,
De waerde van zijn bloed.
Haer handen stout
Het Kruissen hout,
Des Heren hoogste wapen
Vernielen, daer
Zy kunnen maer:
En scheld daer tot de lieve schaer
Van Christus edel knapen.
VI.
Weg mette Kerkelijk sieraet
Der plaetsen daermen bidt!
z’En wil niet datter iet in staet,
Als muiren blauw en wit.
Geen Autaer-mis,
Geen Heimenis,
Geen heilige gebeenten;
Die Christus teld,
En haer gheweld
Van graf te graf, ter neder veldt,
Met tranen der Gemeenten.
VII.
De zielen worden nu voordaen
Behoed van d’Eng’len niet:
z’En hebben wacht, noch Gardiaen,
| |
[pagina 498]
| |
Die op haer wandel ziet.
Men kent niet meer
Noch maegden eer,
Noch huwelijkse waerde.
’t Geerfde quaed,
Het zelfs-mis daed,
In onze zielen blijft en staet
Zoo lang wy sijn op aerde.
VIII.
Daer is noch doopsel, noch berouw,
’t Welk ons van zonden quyt.
De beste man, de fijnste vrou
Blijft vuil tot alder tijd.
Men vindt geen deugd,
In oud noch jeugd.
Het beste onzer werken
Is zellifs met Ga naar margenoot+
Misdaed besmet.
Want dus zoo heeft de vuyle wet
Gekeurt van ’t vuile Verken.
|
|