Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen

[p. 352]

CX. Dosis.
Trougelÿk.

Stem: Helas! fortuin nu mag ik vvel.

WAerom voor Sacra-
ment geteldt// De Hu-welijkse vre-de?
Om datze God heeft ingestelt? Voorwaer
een propre re-de. Laet dan de Bou ⁺
van Brood en Wijn// Schoenlappen, en

+ Calvin lib. 4. Instit. c. 19. §. 34.

[p. 353]

 

 

Barbie-ren// Met een ook Sacra-

 

menten zijn// En Kerkkelijken vieren.

 

II.

 

Wat dunkt u, vroom goed aerdig volk!

 

Van dit Geneefse preken?

 

Ziet eens waer by de nieuwe Tolk

 

Vw’ Echt heeft vergeleken

 

By schoen-gelap, by boere-werk,

 

By weven, en by scheren;

 

‘t Welk wijlen d’oude Christen Kerk

 

Voor’t Autaer plag te eeren.

 

III.

 

God heeft het huw’lijck ingesteldt,

 

’t Is waer: Maer daer beneven

 

(Gelijk ons den Apostel meldt)

 

Door Christum opgeheven, ⁺

 

Om ons te sijn een heilig merk

 

Van dat hem zijn genade

 

Verzaemde met zijn lieve Kerk;

 

Tot wasdom van weldaden.

 

IIII.

 

Van liefde zegg’ ik, en van trou,

 

Van heiligmaking, ende ⁺

+ Ephes 5.

+ 1. Timoth. 2. v. 15,

[p. 354]

 

Zuchtmatigheid, die man en vrou

 

Malkanderen toewenden.

 

Want deze gaven sijnt, die God

 

Door ’t Echt hem doed beklijven:

 

En zalig maekt, indienze tot

 

Den eynde daer in blijven.

 

V.

 

Sijn nu den bou, de schoenlap-kunst,

 

En ’t weef-tou ook gerezen

 

Van Gode, tot gelijke gunst,

 

Zoo zegg’ ik die te wezen

 

Ook Sacramenten: maer, des neen;

 

Zoo blijft Calvijn een spotter.

 

Iae, nae bescheid van alle re’en

 

Een vuil baldadig Potter.

 

VI.

 

Baldadig zegg’ ik, wel te recht,

 

Die zoo geringe zaken,

 

De waerdigheyd van ’t heilig Echt,

 

Op stoel, gelijk dorst maken.

 

Hoe eerden ’t Echt, hoe vreesde God

 

Een man, die d’oudste oorde

 

Bedruilde met zoo scharpen spot

 

Van averekse woorden?