Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 139]
| |
 rechtvaer-dig// Want
niemand weet hier of// Hy haet
of liefd’ is waer-dig// Ga naar margenoot+
Maer alles werd in Gods gezag,
Gehouden tot den jong-sten dag
Onzeker en verbor-gen,
| |
[pagina 140]
| |
 Op dat hier elk ’t zy man, ’t zy vrou, Ga naar margenoot+
Zijn zaligheyd bewer-ken zou
Met beven en met zor-gen.
II.
Mis dezen zietmen dat
Den bozen, en den vromen
’t Sy Mensch, ’t sy Rijk, ’t sy Stad
Eenpaerlijk overkomen
Nu gunst, nu straf, nu quaed, nu goed,
Nu blijde maer, nu drouve spoed.
Zoo datmen geen van beiden,
Uit alles wes hen hier geschiet
Van weelden, of gele’en verdriet
En weet te onderscheiden.
III.
’t Sy ofje Gode looft,
Met dienst van offerande:
’t Sy ofje vloukt, of rooft
Te water of te lande.
’t Sy ofje neemt, ’t sy neemt, ’t sy ofje geeft,
| |
[pagina 141]
| |
‘t Sy of je onkuis, of zuiver leeft;
Men vind hier opder aerde
Geen merk altoos daer eenig man
Voor zeker uit bevroeden kan
Goods zegen, of onwaerde.
IIII.
Ziet ghy dan mensch of land
In voorspoed zich verblijden;
Of weer aen d’ander kant,
Zwaerd, pest, of honger lijden:
Zoo wacht u immers wel, daer uit
Te maken eenig vast besluit
Voor d’een, of tegen d’ander.
Want God verneerd, en God vertroost:
Hy straft, hy lokt, zijn raed verpoost
De kanssen met malkander.
V.
Zoo wie dan sijn gemoed
Wil in gerustheid stijven;
Die tracht nae Hemelsch goed,
En laet het werrelds blijven:
’t Welk goed’ en quaeden is gemein,
En voor de zielen al te klein:
Die nae Goods beeld geschapen,
In geen geluk van aerdsgenodt
Hoe groot van magt, hoe hoog van lot,
Haer rust en kunnen rapen.
VI.
In God staet al haer zucht.
Naer hem ist datze stieren
Haer hoop, haer deugd, haer tucht,
Haer zeden, haer manieren;
Zoo zeer dat hen noch zuir, noch zoet,
| |
[pagina 143]
| |
Ken immermeer het vast gemoed
Verdringen vande vrede.
Om datze hier te geender tijd
Om kort verwacht van aerds-profijt
Iet wrochten, of iet leden.
VII.
Haer leven, haer gebed,
Haer haere kle’en, haer vasten,
En wes zy op de wet
Van haer verlosser pasten;
Had voor haer wit, had voor haer end,
Geen klein gewin, of kort’ ellend
Maer d’aldergrootste heilen
Van Godes Rijk, die door geweld
Van Helsche magt, of vyands veld,
Hen noit en zullen feilen.
|
