Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen

[p. 135]

XLIII. Dosis.
Christen Zorg.

Stem: Come posso morir.

NOyt maeltijd diesgelijk,
Noyt zoeter Beker// Als is van Godes
Rijk// Te wezen zeker// Zulliks is onz
verbond, Daer deur van ’t eeuwig leven,
Des Heeren mond// Ons ze-k’ring

[p. 136]

 

 

heeft gegeven. Ellendige Papou,

 

:ſſ: Ellendige Papou,

 

Geen slimmer rijfel// Als deur gestaeg

 

wantrou, :ſſ: Als deur

 

Gestaeg wantrou// Te staen in twijfel.

 

II.

 

Wantrou, en heb ik niet;

 

Maer zouk te sterken

 

Mijn roup, zoo Petrus hiet, ⁺

 

Met goede werken.

 

Midd’ler tijd hoop en vrees

 

Ik d’alderlaetsten morgen,

+ 2, Petri, 1. 10.

[p. 137]

 

Nae’k vind’ en leez,

 

Met Christelikke zorgen.

 

Onzalig Hugenot!

 

Van re’en vergeten.

 

Voorwaer den Hemel spot

 

Met uw’ vermeten.

 

III.

 

Het uitverkoren Vat ⁺

 

Kastijdt zijn leden

 

Nae zoo veel deugds, op dat

 

Hem uit zijn stede

 

Niet verstoten en zou

 

Den afgrond van genade,

 

Om lust, of rou

 

Van vleessige misdaden.

 

En ghy zoo snoden jagt,

 

Vol op van zonden,

 

U kitteldt dat ghy lacht

 

Met open monden.

 

IIII.

 

De zulke steeldt en rooft,

 

Al om quaed-aerdig:

 

Die evenwel gelooft

 

Te zijn rechtvaerdig.

 

Veer was van dezen rom:

 

‘Ken ‘ken mijn zelfs niet schuldig

 

Maer ben daerom ⁺

 

Rechtvaerdig noch eenvuldig.

 

Gedachtig datter staet:

 

Noit sulken waerde,

 

Die zeker liefd’ of haet ⁺

 

Was, opder aerde.

+ 1 Cor. 9, 27,

+ 1, Cor, 4, 4,

+ Eccles, 9, 1

[p. 138]

 

V.

 

De hoop maekt ons dan bly,

 

Die niet beschamen ⁺

 

En zal, zoo lang als wy

 

Slechts naer betamen,

 

Door de gracy ontfaen,

 

Vereenigt staen met Gode;

 

En vlijtig gaen

 

Door ’t pad van zijn geboden.

 

Dat dan de Christen Doop

 

Zich t’allen tijden,

 

Doch tusschen vrees en hoop.

 

Te recht verblijde.

+ Rom. 5, 5,