Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
 Geest ook, die my riep// Om mee
te deylen in de kosten// Van Chri-
stus al-der-dierste bloed,
Daer Adams schuld door is
vergoed.
II.
Een weldaed zeker al te groot.
Mijn ziel! wild immers dankbaer wezen,
Aen die u zulken zegen bood,
Aen die u zoo heeft opgerezen.
Spandt all’ uw’ zinnen vry te zaem:
En looft den alder-grootste naem.
| |
[pagina 18]
| |
III.
Almagtig Vader! oud begin
Van vier, van lucht, van vocht van aerde:
’T is reden dat ik u bemin
Om d’afgrond van uw groote waerde.
Die alles hebt door uw’ gebied
Geschapen uit een ydel niet.
IIII.
En my ook boven alle wensch,
Als ghy mijn Niet, tot Wat woud maken
Gevorrimt hebt een redelijk mensch
Die eens tot u zou konnen raken.
Looft dan mijn ziel weer als voor heen
Zoo milden hand, ’t is meer als reen.
V.
Maer boven al, was toch te teer
De lieve zucht van uw’ weldader,
Die sijnde God, die sijnde Heer,
Van u genomt wou werden Vader.
Mijn God, mijn all’, mijn Rijk verwacht!
Wat is den mensch, die ghy zoo acht?
VI.
Och! uw genae heeft end, noch maet.
Des wel te recht al mijn betrouwen
Op een zoo goeden Vader staet,
Dat hy zijn schepsel zal behouwen.
En’ t sy deur voor- of tegenspoed,
Doen komen tot het hoogst goed.
AMEN. |
|
