Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen

[p. 10]

Vierde Dosis.
Vader Koen.

Stem: Zoo ’t begindt.

‘TIs de stijl, men kan ‘t
be-mercken// Soo in Leken
als in Klercken// Wan men preeckt
in Go-des huys// Dat m’hem
zegend met een kruys.

[p. 11]

 

II.

 

Eerst van ’t voorhoofd, totte stede

 

Vande borst, of daer benede:

 

En terstond, nae Christen voer,

 

Van d’een, tot aen d’ander schoer.

 

III.

 

Dus doen all’ die wett’lik preken.

 

Maer ’t was een te nieuwen teken,

 

’t Welkmen onlangs vader Koen

 

Maken zag voor zijn sermoen.

 

IV.

 

Eerst streek hy, met fiere zeden,

 

’t Haer om hoog, den baerd beneden;

 

Daer naer met een dubb’le tast

 

Stelde hy zijn knevels vast.

 

V.

 

Dit gedaen: sprak hy met oorde,

 

Nieuwe dingen, nieuwe woorden:

 

Woorden, dingen wel gejuist

 

Op een die zoo was gekruist.

 

VI.

 

Vraegje, wat hy onderrechte?

 

Bannen, spannen, krigen, vechten.

 

Want zoodanigh duide claer

 

Een zoo opgestreken haer.

 

VII.

 

Want nu voorst de rest wou zeggen:

 

Laet ik vader Koen uit leggen

 

Zoo wanneer hy tot gerijf

 

Komt te preken van zijn wijf.

 

VIII.

 

Want voorwaer op zulken preken

 

Passen bet, die knevel streken.

 

Maer dit is het nieu fatsoen

 

Van ’t Gereformeerdt Sermoen.