|
| |
| |
| |
Naschrift. spreekwoorden en spreekwoordelijke zegswijzen, naar wier oorsprong of zin wordt gevraagd.
| Hansje in den kelder. |
| Wij zullen het alles maar blaauw, blaauw laten. |
| Hij is een blaauwen maandag daar geweest. |
| Hij maakt ons blaauwe bloempjes wijs. |
| Mechelen mij, Heusden dij. |
| Muiden zal wel Muiden blijven. |
| Hij kijkt naar de Klundert, of de Willemstad brandt. |
| Hij maakt het als Jochems hond, hoe langer hoe boozer. |
| Hij heeft al wel geturfd (voor: hij kan leven). |
| Als hij lacht, dan sneeuwt het rozen. |
| |
| |
| Beter een once geluk dan een pond wijsheid. |
| Die zich dood werkt, wordt onder de galg begraven. |
| Het is boter aan de galg gesmeerd. |
| Die zijn huishuur ontziet, ontziet zijn welvaren. |
| Een rentenier is een arm dier. |
| Hij blijft aan de pan hangen. |
| Hij metselt (ook wel meestert) de kat in den kelder. |
| Hij heeft een Christoffel, die hem draagt. |
| Hij maakt een kalfje. |
| Hij lapt zijn goed door de billen. |
| Hij plant kool. |
| Hij valt door de mande. |
| Hij vindt er geen been in. |
| Hij zal het hooi over den balk niet werpen. |
| Hij koopt kat in den zak. |
| Hij moet den WestkappeIschen dijk om. |
| Hij is op zijn Paasch, best. |
| Hij heeft de kost bij St. Joris. |
| Hij ziet, of hij Wieringen in zou. |
| Hij heeft de kap op den tuin gehangen. |
| Hij is Duitschen en Walen schuldig |
| Hij is het katje van de baan. |
| Hij is zestig. |
| |
| |
| Hij schiet met spek. |
| Hij stelt het op haren en snaren. |
| Hij ziet, of hij Vianen verraden had. |
| Met den tijd komt Harmen in het wambuis. |
| In het fijnste laken is het meeste bedrog. |
| Men behoeft den hond geen brood te geven, zoo lang hij met den staart kwispelt. |
| Men kan den papegaai niet schieten met een rotteval. |
| Roode baard, Duivels aard. |
| Al evenwel dubitat Augustinus. |
| Wie gekken noodigt, heeft wisse gasten. |
| Een jaar is aan geen staak gebonden. |
| Zij meent dat ’s Keizers kat haar nicht is. |
| Meenen ligt digt bij Kortrijk. |
| Het is een Goudsche gaper. |
| Hij heeft kleine Apostelen (voor kinderen). |
| De tong is niet van leder. |
| Al is Jan Pieter dood, er leeft nog zijns gelijke. |
| Spreekt gij van den duivel, dan is hij digt bij u. |
| De maan schijnt in het water. |
| Die het breed heeft, laat het breed hangen. |
| Hij gedraagt zich als een razende Roland. |
| |
| |
| Hoe digter bij Rome (ook wel den Paus) hoe slechter Christen. |
| Hij schoot een bok. |
| Hij weet van den Prins geen kwaad. |
| Men moet geen drommel op zijn hart laten smoren. |
| Het komt faliekant uit. |
| Anders kraait de haan nog wel Poolschen Rijksdag. |
| Het is een mensch met twee regterhanden. |
| Kissebissen, - lanterfanten, - Pierewaaijen, - hassebassen. |
| Het zijn jongens van Jan de Wit. |
| Hij weet wel wat hij jaagt, als hij achter de koeijen loopt. |
| 't Is een buffel, ['t Is] een doeze ['t Is] een' knorrepot ['t Is] een scheele wip ['t Is] een pochhans. |
| 't Scheelt veel, een voet op een neus. |
| De tijd mogt komen, dat de koe haar staart zou behoeven. |
| Hij wil de kat uit den boom kijken. |
| Hij lorredraait. |
| Hij laat zich de handen zalven. |
| Hij brengt er de klad in. |
| Iemand verhabbezakken, en ribbezakken. |
| Gij hebt daar niets te verhakstukken. |
| |
| |
| Niemand en geen man bijten elkander in den zak. |
| Die zich den droes op den hals haalt, moet hem werk geven. |
| Als het spel op stelten is, maakt men wel een' Koning van een stroowisch. |
| 't Gaat grif voort. |
| Die veel beginnen, eindigen weinig. |
| Al roept men St. Joris, men houdt zich aan de manen. |
| Gij zit daar wel en koekeloert. |
| Hij mag zijne hand wel over zijn hart leggen. |
| Het is een duifje zonder gal, of ook wel eene onnoozele duif. |
| Men spelt hem iets op den mouw. |
| Hij is regt in zijn knollen (of knoltuin). |
| Hij had een akkevietje. |
| Het is een stijve klaas. |
| Als het schaap blaat, is het een beet kwijt. |
| Men moet tusschen de steile klippen, met korte gangen doorgaan. |
| Hij is bang voor een heelen herfst, die zelden komt. |
| De zomer is een slaaf en de winter is een Heer. |
| Het gaat als eijeren uit de mand. |
| Hij kiest eijeren voor zijn geld. |
| Hij poetst de plaat. |
| |
| |
| Men leidt hem om den tuin. |
| Men moet geen’ oude koeijen uit de sloot halen. |
| Men roept zoo lang Paschen, tot het eindelijk komt. |
| Hij maakt mannetjes in de maan. |
| Het is uit Paters vaatje getapt. |
| Hij zet de koe schoon een doek op. |
| Daar is niets rijker dan de bedelarij. |
| Een haastige hond werpt blinde jongen. |
| Hij is kopje keu. |
| Hij heeft hem het hoofd tusschen twee ooren gezet. |
| Men zou zijn reuzel scheuren en maken er een huik van. |
| Over honderd jaren, zal men zooveel voor de beurs koopen, als nu voor 't geld. |
| Hij kijkt als een bok in Noorwegen. |
| Goeden dag hofstede. |
| Haal in, Klaas Louw. |
| Hij geeft hun een graauw. |
| Hij heeft kap en kovel (ook wel keuvel) verteerd. |
| Zij hardebollen met elkander. |
| Niemand wil de kat de bel aandoen. |
| Hij maakt hem uit, zoodat de honden er geen brood van zouden willen eten. |
| |
| |
| Hij liegt alsof hij Lutersche psalmen zong. |
| Hij liegt als een tandentrekker. |
| Hij heeft hem bij 't linkerbeen gekregen. |
| Hij is van de huig (voor de beurs) geligt (bestolen). |
| Met list brengt men een ei in een hopzak. |
| Ongewoonte maakt blaren. |
| Hij is van Kleef. |
| Hij pakt zijn spillen ook wel zijn biezen. |
| Hoe nader bij den avond, hoe verder van huis. |
| 't Is jonker Jan in 't oog. |
| Lof molenaars akker, bij Heeren poppegoed. |
|
|
Auteursrechtvrij