Nieuwe gheestelijcke refereynen ende liedekens

Een Gheestelijck Liedeken, voor een vierich hert snackende naer Godt:

Op de wijse. Iay veu le cerf du boys saillir, & boire a la Fonteyne.

ALs dorst een hert dat wort geiaecht,
Naer d'water der fonteyne.

O levende fonteyne.

Soo dorst mijn ziel naer v o Godt,
En is in grooter peijne.

O levende fonteyne.

Compt al tot my die beladen zijt,

Wie ghy zijt groot en cleyne,

Ick ben die schoon fonteyne.

Ick come tot v Godt, moe en mat,

Wilt toch mijn helper zijne,

O levende fonteyne.

Rust op den stock des Heylichs Cruys,

t'Sal v verlichten fijne,

Ick ben die schoon fonteyne.

Ick come tot v vuyl en mismaeckt,

Heer, wilt my maecken reyne,

O levende fonteyne.

Wast v in dit bloet, ick hebt ghestort

Voor v allen int ghemeyne,

Ick ben die schoon fonteyne.

[p. 16]

 

Ick come tot v ter doot gewont

 

Ghy zijt mijn medecijne.

 

O levende fonteyne.

 

Mijn vleesch en bloet maeckt v ghesont,

 

Al schijnet broot en weijne.

 

Ick ben die schoon fonteyne.

 

Ick come tot v bedruckt benaut,

 

Ghy zijt mijnen troost alleyne.

 

O levende fonteyne.

 

Mijnen heylighen Gheest zal sonder fout,

 

V droefheyt doen verdwijnen.

 

Ik ben die schoon fonteyne.

 

Veel vyanden vervolghen my,

 

Helpt my in dit termeijne.

 

O levende fonteyne.

 

Betrout zijt stout en onvervaert,

 

Mijn licht sal v overscheijnen.

 

Ick ben die schoon fonteyne.

 

Ick ben een schapken, ick roep tot v

 

Verdoolt in dees woesteijne.

 

O levende fonteyne.

 

Volght my, ick sal v leyden vry

 

Al in des hemels pleyne.

 

Ick ben die schoon fonteyne.

Rythmus.

VVanneer ick dencke op dat eeuwich goet,
In deuchden soo grijpe ick eenen moet
Ende worde versterckt door Christus bloet,
Om te volbrengen zijnen wille soet,
Want hy heeft geseyt: wie dien voldoet,
Sijn Moeder en Broeder hy heeten moet
Lichtelijck veracht hy allen aertsche goet,
Die altijt denckt dat hy eens sterven moet.