Syons wijn-bergh

Inhoudende verscheyden schriftuerlijcke liedekens, uyt den Ouden en Nieuwen Testamente by een vergadert

't Vier-en-sestigste liedt. ⁺

+ 064

Stemme: Rosemondt, waerje vliedt.

OP eens op, aerdts gemoet,
Streckt u tot het hooghste goet.
Klimt tot uwen God, gaet tot sijnen Throon,
Want hy is alleen u grootste loon.
Hy is die de Ziel, alsse tot hem rijst

[p. 313]

 

Sijn Vader-gunst bewijst.

 

Maer het ydel hert, dat staegh na der aerden helt,

 

Dat wort met schrick en angst gequelt.

 

 

 

2. Wat is eer? wat is staet?

 

Niet als waessem in der daet,

 

Wat is machtigh gelt? wat is oogen-lust?

 

Ach! 't en maeckt de Ziel maer ongerust.

 

Daer is geen vermaeck, in het aertsche dal,

 

Of 't eynd' is enckel gal.

 

Denckt dit, o mijn ziel; wat ons 't vleys en werelt biet

 

Is schuym of schijn, en anders niet.

 

 

 

3. Wel dan Heer, eeuwig God;

 

Ick ben langh genoegh bespot

 

Van het ydel vleys, van de losse jeught;

 

Weest gy nu voortaen mijn hoogste vreught,

 

Maekt dat nu voortaen mijn vernieuwde borst,

 

Niet als na u en dorst,

 

Ick en wens niet meer, snijt mijn aerdsche leden af,

 

En leght my neder in het graf.