Syons wijn-bergh
(1670)–M. van de Speybroek– AuteursrechtvrijInhoudende verscheyden schriftuerlijcke liedekens, uyt den Ouden en Nieuwen Testamente by een vergadert
Stemme: Van de tien geboden.
SOeckt eerst voor al Gods Koninkrijke
Met all' sijne gerechtigheyt,
| |
[pagina 311]
| |
Sijn zegen sal hy laten blijcken,
Hy heeft u nootdruft toe-geseyt.
2. U wandel zy als voor Gods oogen
Oprechtelick, na sijn Gebodt,
Dat hert en ziele op-getogen,
Haer lust en rust geniet in God!
3. Tracht steets u herte te bewaren,
Het wort seer licht van God geruckt,
Laet 's werelts last het noyt bezwaren,
't Wort anders in de aerd' gedruckt.
4. Verheft de ziele, rijst na boven,
Beooght dat in den Hemel is,
Verwint de werelt door 't Geloove,
Soeckt daer een beter erffenis.
5. Doet van u weg onnutte sorge,
Die 't herte breeckt, en neder-slaet,
Zijt niet bekommert voor den morgen,
In 't wettigh sorgen houdt de maet.
6. Waerom doch al te seer bekommert
In 't aertsch gewoel en besigheyt,
Waerom met soo veel last beslommert?
De ziel gequelt, 't is ydelheyt!
7. Gaet uwen tijt soo noyt besteden,
Dat ghy u God en ziel vergeet,
Koopz' uyt van dingen hier beneden,
U korte tijdt dient wel besteet.
8. Beveelt de Heer het eynd' der saken,
In al u doen be-ooght maer 't goet,
Hy sorght voor u, en sal 't wel maken,
Rust maer op hem: doet wat ghy moet.
9. Mijdt onrecht in al uwen handel,
Doet wat ghy wilt dat u geschiet,
Die oprecht is in sijnen wandel,
Dien weygert God sijn zegen niet.
10. Maeckt God dan uwen weg voorspoedigh,
Zijt danckbaer, maer verheft u niet,
Geeft hy u goed'ren overvloedigh,
Deelt mee, dien ghy behoeftigh siet.
11. Ontmoeten u oock tegenspoeden
| |
[pagina 312]
| |
In u beroep, houdt noch de moet,
't Is beter weynigh aerdse goeden,
Dan ziels gevaer, met overvloet.
12. Hoe 't ook den Heer belieft te voegen,
O ziele! rust in uwen staet,
Neemt in u tot een goet genoegen,
Maeckt God u Deel en toeverlaet.
13. Laet voort u licht voor andre lichten
Die zwack, of op een dwael-wegh is,
Komt met u Woort en wandel stichten,
Geen aenstoot geeft, noch ergernis.
14. De tong, een werelt vol gebreken,
Houdt in den toom, bewaert den mont
Voor qualick, los, en ydel spreken/
't Welck God onteert, en zielen wondt.
15. Denk op die dag, dat God wil regten,
Wat niet? en al? en hoe gedaen?
Dan geeft hy loon aen trouwe knechten,
En boose doet hy van hem gaen.
16. O ziel! gaet daeg'lix rek'ning maken
Beproeft u werck, doorsiet u boeck,
Let op u hert in alle saken,
Doet vry een nauwe ziels-doorsoeck.
|
|