Syons wijn-bergh

Inhoudende verscheyden schriftuerlijcke liedekens, uyt den Ouden en Nieuwen Testamente by een vergadert

't Veertighste Liedt.
Toonende de ondiepten van ons verstandt in het ondersoeck van de onbegrijpelijcke wercken Gods, &c. ⁺

+ 040

Stemme. Heft op u hert, opent u ooren.

ALle wijsheyt van den Heere, ⁺
En is by hem eeuwiglijc fijn:
Wie heeft te voren gedacht seere,
Hoe veel zant in de zee sou zijn?

2. Hoe veel druppelen in den regen?
Hoe veel dagen der werelt bloot?

+ Willen wy duysent getuygen van God de Heeres Wijsheyt aen-mercken, de natuere salse ons voor-stellen door de gansche Wereldt. De gansche Wereldt met alle dat 'er om ende in is, is met een wonderlijcke order ende wijsheyt gemaeckt. Wy bevinden in ons selven, ende rondtom ons, ende aen alle zijden sijne wijsheyt in sijne wercken, die door geen konsten den Menschen en konnen naer-gevolght werden. Hem is de wijsheydt van eeuwigheydt tot eeuwigheydt, Jude vers 25.

[p. 208]

 

Wie heeft oyt gemeeten ter degen

 

Den Hemel hoe hoog en hoe groot?

 

 

 

3. Wie klimt op ten Hemel verheven?

 

Wie daelt daer weder af beneen?

 

Wie is 't oyt te doene geven,

 

Als hem die 't gemaect heeft alleen?

 

 

 

4. ^* Wie vaet den windt al in sijn handen?

 

Wie bint de wat'ren in een kleet?

 

't Gaet al boven onse verstanden,

 

Hoe hy dit al te doene weet.

 

 

 

5. Wie heeft alle eynden der Aerden

 

Gesticht, en seer wijt uytgebreyt?

 

Wanneer hy sprack in sneller vaerden,

 

Was alle dingh terstondt bereyt.

 

 

 

6. Desen Schepper van 's Hemels Throone,

 

En den ganschen aerdbodem plat:

 

Hoe heet Hy, en hoe heet sijn Sone,

 

Ick vraget u, weet ghy wel dat?

 

 

* Als in de Schriftuere God menschelijcke leden wert toe-gheschreven: als daer is, aengesicht, mondt, handt, oogen, etc. Soo moet dat on-eygentlijck verstaen werden. De Schriftuere spreeckt dan naer ons begrijp, onse zwackheydt te hulpe komende, leerende alsoo door die dingen die ons eyghen zijn, die saken die ons oneyghen zijn. Als by exempel: Als God sijn aengesichte over ons laet lichten; betekent zegenen, genadigh zijn: Als God sijn aengesichte verberght; betekent gramschap bewijsen, ons sonder sijn hulpe laten: Wederom, als wy Gods aengesichte soecken; betekent bidden, begeeren: Als wy yets voor Gods aengesicht spreken, doen, ofte handelen, betekent in Gods vreese oprecht, naeckt, ende klaer leven: De mondt Gods; betekent Sijn Woordt, Matth. 4. vs. 4. Als God sijn handt uyt-strect; betekent yemandt hulpe te bewijsen: Gods rechterhandt; betekent d' opperste Macht om ons te helpen: Gods oogen betekent het verstandt, wetenschap van alle dingen. God siet alles, niemandt kan hem sien, dan met een suyver gemoet.

[p. 209]

 

7. De zee met haer golven en vloeden

 

Heeft hy besloten in een perck,

 

Al om de Menschen te behoeden,

 

Dat sy moet blijven in haer werc.

 

 

 

8. Wie meet de wat'ren groot en krachtigh

 

Met eender vuyst kleen in 't aensien?

 

Dat doet de Heere God Almachtigh,

 

Maer van ons en kan 't niet geschien.

 

 

 

9. Hoe soud' yemandt konnen geweten

 

Hoe hy d' Aerde begrijpen kan,

 

Met dry vingeren in secreten,

 

En vaet den Hemel metter span.

 

 

 

10. Wie weeght de bergen met gewichte?

 

En d' heuvelen met eender schael?

 

't Is hem om te doene seer lichte,

 

Boven ons verstant altemael.

 

 

 

11. Wie onderwijst den Geest des Heeren?

 

Of welken Raet-gever hem leert?

 

Wie vraeght hy oock om raet te leeren,

 

Die hem met sijn verstaet vereert.

 

 

 

12. Job heeft op sijn macht wel gaen letten,

 

Die hy gebruyct in sijn gramschap

[p. 210]

 

Al om de bergen te versetten,

 

Eer sy 't weten ommekeerd' rap.

 

 

 

13. Hy kan een Landt alsoo bewegen

 

Uyt sijnder plaetse met 'er haest,

 

En maken de Lieden verlegen,

 

Door grooten schric geheel verbaest.

 

 

 

14. Wanneer hy een Landt gaet aen-roeren,

 

Soo versmelt 'er voor sijn aenschijn,

 

Dat de Stee-lieden ende Boeren

 

T' samen in grooter vreese zijn.

 

 

 

15. Voor sijn gramschap met een vertsagen,

 

Beeft den aerdbodem groot geacht

 

D' Heydenen konnen niet verdragen

 

Sijn dreygementen sterc van kracht.

 

 

 

16. Doen hy sijn volck bracht uyt den Lande

 

Van Egypten in de Woestijn,

 

Doen beefde de aerdsche warande?

 

En d' Hemelen droopen seer fijn.

 

 

 

17. Alle sijn wercken groot bevonden,

 

En heeft noyt mensche op aertrijc

 

Met sijn vernuft konnen doorgronden,

 

Sy zijn ons verstant t' ongelijck.

 

 

 

18. Prince, laet ons desen God vreesen

[p. 211]

 

Met neygen voor sijn Majesteyt,

 

Hy slaet, en kan weder genesen:

 

Hem zy lof, prijs, in eeuwigheyt.

Behoudt het goede.