Van het wolkje af

[p. 36]

[Toen jij in gras aan mij verscheen]

Toen jij in gras aan mij verscheen
heb ik er het lidwoord nul aan toegevoegd;

vouwen die rimpels zijn en het geruis
van zachte zijde vullen bij ons beiden
de gedachte aan de oudere dag:

ons is de nevel die op de polder lag
signaal, en samen hebben wij het verbum
beminnen als een koningin bekleed.