Van het wolkje af

[p. 35]

[Blauwdruk van de dood, de nacht]

Blauwdruk van de dood, de nacht
die ongenadig ons benadert -

zo te liggen in elkanders naakt,
en in de lakens die ons lachen smoren.
Je navel hult zich in de nevel
van de dood en ternauwernood geboren,

sterven in mij de mooiste metaforen.