De mens van Paracelsus

[p. 34]

[p. 35]

[Een ben in zichzelf vergrendeld,]

Een ben in zichzelf vergrendeld,
gegroeid en groeiende in de zonnewende -

horend hoe de echo in mijn mondvlees smelt
word ik vanzelf de wilde zoeker
van de merksteen, de makelaar
tussen het beminde en het gehate.

Dan, als ik mij ten noorden van in kaart breng
en het huilen van de wolven in de wolken hoor.