Dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door verscheyde zangh-lievers
(1681)–Philippus van Sorgen– AuteursrechtvrijWijse: Lof-sang Mariae.
I.
Iesus. O Twijffelende Maegt,
Hoe komt dat gy vertraegt
Om tot my in te komen;
Indien gy sijt belust
Naer vrede, troost en rust,
Welkom dan sonder schromen.
II.
Ziele. O Heer ick kan niet staen,
Veel minder tot u gaen,
Want ick en heb geen voeten,
Mijn Ziel is dom en grof,
Sy doet niet als in ‘t stof
Gelijck een Mol te wroeten.
III.
Iesus. O Ziel komt evenwel,
Met al dat vuyl gestel,
Ick sal u wel vercieren,
Ick sal u leeren gaen,
| |
[pagina 19]
| |
Op dese levens-baen,
Mijn Geest die sal u stieren.
IV.
Ziele. Hoe soud ick durven Heer,
Die alles noch ontbeer,
Ick ben naeckt en elendig,
Van alle goet ontbloot,
De schaemte maeckt my root,
U woorden sijn bestendig.
V.
Iesus. Kom binnen als Vriendin,
Woont in mijn Huys-gesin,
Of wilt daer veel verkeeren;
Komt set u aen den Dis,
Daer overvloedig is,
Al wat gy mogt ontbeeren.
VI.
Ziele. Ick vrees mijn stout bestaen,
Sou mijn niet wel vergaen,
Met reden mag ick schromen,
En Heer gelijck gy weet,
Ick heb geen Bruylofs-kleedt
Om aen u Dis te komen.
VII.
Iesus. O Ziele komt maer naeckt
Hier ben ick mee vermaeckt,
Ick sal u kleeren geven:
Gy moet eerst sijn ontbloot,
En aen u selven doot,
Soo gy met my sult leven.
VIII.
Ziele. Wel aen dan Heer ick kom,
Ick word u eygendom:
Gy spreeckt my na mijn herte,
Gy sijt mijn Medicijn,
| |
[pagina 20]
| |
Mijn kleet, mijn broot, mijn wijn,
Gy stilt en heelt mijn smerte.
IX.
Iesus. Maer Ziel weet dit voor af,
Soo ick u lust niet gaf,
Wilt daerom niet verschricken,
Maer weest hier in verblijdt,
Dat ick u op mijn tijdt,
Genoegsaem sal verquicken.
X.
Ziele. Ick kom dan op u woort,
Tot in de binnen poort,
Van u Palais o Heere;
In plaetse van een Roe,
Reyckt my u Scepter toe,
Soo sal my niemant deeren.
XI.
Iesus. Hoe sijt gy nog soo schuw,
Ick ben geneygt tot uw’,
Schoon gy dat niet kont voelen:
Staet maer een weynig stil,
En laet u eygen wil
Niet meer soo driftig woelen.
XII.
Ziele. Mijn lust, mijn wil, mijn drift,
Schenck ick u tot een gift,
Ey komt die gantsch verpletten:
Ach waer ick niet meer ick,
Maer Heer u wijs beschick
Schrijf ick voortaen geen wetten.
P.V.S. |
|