Dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door verscheyde zangh-lievers

De kloppende Ziele, en weygerende Iesus.

Stem: ‘Smorgens in ‘t kriecken &c.

I.

Ziele. Iesus mijn Middelaer, Heyland en Koningh,

Ey doet my open nu te deser uur.

Iesus. Wie of so stoutelijck klopt aen mijn wooning
Ziele. Het is een seer verlegen creatuur,

Die met sijn selven weet geen langer raet,

Dewyl sijn Heyl in uwe komst bestaet:

Ey komt dan Iesus komt dan metter spoet,

Want gy sijt waerelijck mijn hoogste goet.

II.

Iesus. Ick heb so menighmael moeten staen kloppen,

Maer noyt en was tot uwent yemant t’huys,

Voor mijn stem scheen gy u ooren te stoppen,

En nu komt gy tot my geperst door kruys;

[p. 15]

 

Moet ick nu stracks ontfangen in mijn schoot,

 

Een die so menighmael my buyten sloot?

 

Neen, neen o Ziel gy stelde my te leur,

 

Wacht nu oock wat daer buyten voor de deur.

 

 

 

III.

 

Ziele. ‘k Bid u, doet open, o Iesu mijn schoone,

 

Mijn Vriend, mijn Man, en lieve Bruydegom.

 

Iesus. Trouwloose konnen hier binnen niet woonen.

 

Het geen gehoorsaem is is wellekom:

 

Daerom so segh ick tot u Ziele gaet,

 

En soeckt by uwe oude doelen raet:

 

Want aen mijn deur en vind gy geen gehoor,

 

Ick ben hier binnen, wacht gy daer wat voor.

 

 

 

IV.

 

Ziele. Mach ick u bidden, doet dese reys open,

 

Gy sijt niet beter immers als u woort,

 

Waer henen soud ick elendige lopen?

 

Ick sal dan wachten hier voor aen de poort,

 

Tot dat gy eens door mijn gestage klacht,

 

Sult wesen wat vermurwt en versacht:

 

Ick weet, dat gy een Ziel die altijd klopt,

 

Noch nimmer hebt van uwe deur geschopt.

 

 

 

V.

 

Iesus. Hier van o Ziele sal niet met al werden,

 

Maer so gy toch tot wachten sijt gesint,

 

‘k Sal sien wien van ons tween ‘t langer kan herden,

 

Gy sloegh mijn kloppen oock eens in de wint;

 

Daerom so seg ick noch eens Ziele gaet,

 

Want al u kloppen doet als noch geen baet:

 

Gaet heen en valt my doch niet langer moe,

 

Gy sloot voor my oock eens de deure toe.

 

 

 

VI.

 

Ziele. ‘k Sal dan stantvastelijck wachtende blijven,

 

Ick sal niet wijken oock een vinger breet;

 

Niemant en sal my van dese plaats drijven,

 

Daer ick tot doot en leven ben gereet,

[p. 16]

 

En schoon my nimmermeer word opgedaen,

 

So sal ick blijven aen den dorpel staen,

 

Ia soo men mijn de deur niet open stelt,

 

Ick moet ‘er in met bidden of gewelt.

 

 

 

VII.

 

Iesus. Ick geef, ick geef’t u o Ziele gewonnen,

 

Ick kan niet langer u versoeck af-slaen,

 

Komt in ick sal nu u bede vergonnen,

 

‘t Is lang genoeg mijn weyg’ren uytgestaen;

 

Ick sal u voeren by mijn frissche wijn,

 

Daer sullen wy te samen vrolijck zijn,

 

Ick sal u brengen in mijn beste Sael,

 

Daer sult gy met my houden Avond-mael.

 

 

 

VIII.

 

Ziele. Mijn Ziel kan sonder beswijken niet dragen

 

Fe soetigheyd der woorden die gy spreeckt,

 

So niet u handen mijn stutten en schragen,

 

En gy met Appelen my sterckt en queeckt.

 

Voorwaer ick had het nimmermeer gedacht,

 

Dat Iesus waer soo vriendelijck en sacht;

 

Hierom verlegen Zielen klopt maer aen,

 

Gewis u wort eerlangh oock op-gedaen.