Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers

[fol. 170]

Zamen-zang, van Iesus, En een nog Wereld-gesint Christen.

Stemme: De Mey die komt by ons, &c.

Iesus.
1. Met re’en begaafde Dier // Hoor hier

Waar vlucht en ylt gy zoo anxtvallig heen?

Wat is het dat u dwingt// En dringt,

Hoe zijt gy dus ontbloot van Geest en re’en?

Kent gy uw Herder niet // Dat gy dus voor my vliedt?

Heb ik u niet (mijn Schaapken teer)

Van jongs op gevoed’t

En krachtig gehoed’t?

Wat wilje doch meer?

Christen.
2. ‘t Is zoo; maar Iesus, ach! Wat mag

‘t My baten dat gy op-zicht op my neemt?

Ik word van elk gesmaad // Gehaat

En uit de gunst van yder een vervreemt.

Ik zie dat Ampt op Ampt // Verby my heenen schampt,

Ik ben in aenzien, staat, nog Eer,

Elk kijkt van ter zy’,

En schimp-lacht op my,

Dat smert my te zeer.

[fol. 171]

 

Iesus.

 

3. Om dat u elk veracht? Verwacht

 

Gy van de Wereld meer heil als van my?

 

Is ‘t daarom dat gy vlied? Och ziet

 

Dog wat gy doet; bedaar u zelven vry.

 

Die d’Werld voor my verkiest // De Werld en my verliest;

 

Die ietwat, wat het zy op Aard’

 

Staat, Hoogheid, Vrouw, Kind,

 

Meer als my bemint,

 

Is mijnder niet waard.

 

 

 

Christen.

 

4. Men ziet uw’ Schapen Kooy // Ten prooy

 

Gestelt, voor ’s Wolfs- en Wilde Zwijn-gebroed;

 

Zy schudden bars den kop // Daar op

 

En kijken ‘t aan met een vergrunde moed.

 

Haar Herders worden lauw // Lafhertig, loom en flauw,

 

Haar’ wakend’ Honden staan verstomt,

 

Verlegen, verzuft,

 

Het Wild haar verbluft

 

Dat los op haar komt.

 

5. Wie is ‘t die daar houd stal // Daar ‘t al

 

Vernielt word? immers elk die plaats verlaat;

 

Daar ‘t rijtend’ wreed gediert // Omzwiert

 

En dat de muil daar tegen sparren gaat?

 

Die daar in blijvend’ is // Genaakt ‘t verderf gewis;

 

Ik zieck veel liever heil en rust;

 

‘t Aanstaande gevaar

 

Omvlied’ ik; want daar

 

In heb ik geen lust.

 

 

 

Iesus.

 

6. Is dan mijn Arm verkort? Hoe word

[fol. 172]

 

Dus aan mijn macht getwijffelt rechte voort?

 

Wel meent gy dat ik slaap // Mijn Schaap,

 

En niet en weet wat my te doen behoort?

 

Ik zal eens met mijn Staf // Wraakzuchtig komen af,

 

Dan als de Wolf en ‘t rijtende Vee,

 

Het minst my verwagt,

 

Maar luyeren zacht,

 

In dertelle Vre’e.

 

7. Mijn lieve Schaapje vlied // Dan niet,

 

Weest nucht’ren, waakt, zijt vlijtig in ‘t gebed.

 

Ik houd’ een toom en band // Ter hand,

 

Daar ik die Beesten vast houw’ in bezet,

 

Zy kunnen niet meer quaat // Als ik haar toe en laat,

 

Al zijnse vinnig, snel en vlug,

 

Dan als z’op u gaan,

 

En vallen u aan,

 

Ik rukze te rugg’.

 

8. Wel aan dan grijpt dog moed // Gy moet

 

Niet vlugten; neen, ‘t is nu geen vluchtens tijd;

 

Maar stel u sterk te weer // ‘t Geweer

 

Van uw Geloov’ ter hand neemt; valt den strijd

 

Vry lastig, hard en zwaar // Ik zal u, in ‘t gevaar,

 

Bewaren door mijn kracht; al ‘t wôen,

 

Van ‘t razend’ Gediert,

 

Zal u, hoe het tiert,

 

Geen hinder aandoen.

A.G.

Uit