|
| |
Een Gesangh Lutheri,
Vertaelt uyt het Hooghduyts, in ‘t Nederduyts. door P.V.S.
1. Verheught u lieve Christen Schaer,
Laet ons van vreughd’ opspringen,
Godts troost’lijcke woort wort heden waer,
Ey laet ons nu eens singen,
Wat wonder hy ons heeft gewrocht,
Voor wat een dieren Prijs gekocht.
O! ‘t zijn seer groote dingen.
2. Als ick in ’s Duyvels netten lach,
En in de doodt verlooren,
De sonde die bleef dagh en nacht,
Ick sackten altijt dieper in,
| |
| |
Mijn soodanigh hert en boosen sin,
En scheen daer in te smooren.
3. Mijn goede wercken aen mijn zy,
Die waren gantsch bedorven,
De vrye wil was Gods party,
En tot het goet verstorven,
Dien anghst my tot vertwijff’len dreef,
Doen Doodt, en Hel maer voor my bleef,
My was geen troost verworven.
4. Doen rammelde Godts ingewand,
Wanneer hy my sagh dwalen,
Hy sondt sijn Soon dat dierbaer pand.
Hy wendt tot my sijns Vaders hert,
En redt mijn Ziel uyt anghst en smert,
En laet mijn schult betalen.
5. Doen sprack hy tot sijn lieven Soon,
‘t Is tijd om my t’erbarmen,
Daelt neder uyt uw’ ’s Vaders Throon,
En weest het heyl der Armen,
En helpt haer uyt der sonden noodt,
Verslaet voor haer de bitt’re doodt,
En draeght haer in uw’ armen.
6. Wanneer de Vader dit gebood,
Soo quam de Soon op aerden,
Hy daelden in Maria’as schoot,
Om Vleesch en Bloet t’aenvaerden,
Hy was een Heer van grooter macht,
Maer scheen geringh en seer veracht,
Als hem sijn Moeder baerde.
7. Hy sprack tot my houdt my maer vast,
Ick sal u seecker leyden,
Of schoon Dood, en Hel, en Duyvel vast,
Soo sal ick voor u strijden,
Want ick ben uw’, en gy zijt mijn,
En daer ick ben, daer sult gy zijn,
| |
| |
Ons sal geen Vyand scheyden.
8. Men sal mijn tappen af mijn bloed,
Men sal my ‘t leven rooven,
En dat om uwent wil, ghy moet
Mijn doodt die sal uw’ leven zijn,
Mijn onschult maeckt u vry van pijn,
U deel dat is hier boven.
9. Ick gae nu tot mijn Vader heen,
En moet nu van u scheyden,
Maer gy mijn Kind’ren zijt te vre’en,
Wilt maer mijn Geest verbeyden,
Die uw’ in alles leeren sal,
En troosten in uw’ ongeval,
En in mijn waerheyt leyden.
10. Wat ick gedaen heb en geleert,
Dat sult ghy doen en leeren,
Op dat mijn Rijcke wert vermeert,
En wacht u voor des menschen vond,
Want die is los en sonder grond,
Dit is de wil uw’s Heeren.
P.V.S.
19. Feb. 1675.
|
|
Auteursrechtvrij