Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers

Geboort-Vermaningh, Aen de Eersame Deughtrijcke Ionge-Dochter Maeyken van Wyck, Verjaert den 11. Iuny 1667. Oud acht-en-twintigh Iaer.

Ons dagen vlieden weg gelijck een Wevers spoele,
Ons Iaren gaen daer heen eer dat het yemant voele,

De tijd, de vlugge tijd vlieght snelder dan de wind,

Die niemant van den mensch op aerden in en bind,

Het is al even eens gelijck als met de baren,
Die nimmer stil en staen maer t’aller tijd voortvaren,

Want schoon een Mensche staet gelijck een versche Blom,

Noch sal hy haest vergaen van hoogen ouderdom:

Dan wort hy afgemaeyt, en wort ‘er een gebooren,
De tijd seyt hem flucks aen de oudheyt na te spooren,

En na hy heeft geleeft geefy hy sig op de reys,

En gaet dan wederom den wegh van alle vleys:

Soo gaet het oock met ons, en al des Menschen dingen,
Men siet het eerst sijn laest, het last sijn eerste bringen,

Wat is de Mensch eylaes! wat is des Menschen lof?

[fol. 59]

 

Want dat hy is geweest keert wederom tot stof,

 

De Geest keert weer tot God die hem eerst heeft gegeven,

 

En dan is het gedaen met ons ellendigh leven,

 

Maer siet na ‘t eynd van die de Heere heeft gevreest,

 

Het eynde van die Man de vrede is geweest;

 

En siet soo vloeyt den tijd veel snelder dan de stroomen,

 

By dagh, by Maent, by Iaer, die noyt weerom en komen,

 

En nademael dat oock uw leven vast verteert,

 

En dat geduyrigh aen uw Iaer-getal vermeert,

 

Soo hoop ick nogtans dat u God nog lang wil sparen,

 

En Zegenen met nog soo veel en meerder Iaren,

 

Want het is Godes Werck die u nog heeft bewaert,

 

Tot nu toe, en met Acht-en-twintig Iaer bejaert,

 

O Heere! leeret dog haer hare dagen tellen,

 

Geef dat sy uwen lof nog langer mag vertellen,

 

In ‘t midden van u volck; geeft dat sy mag verstaen,

 

De wil van uwe Wet, en watter dient gedaen.

 

Tot Lof van u o Heer! en van u heyl’ge name,

 

Maeckt haer daer toe dan oock door uwen Geest bequame,

 

Tot dats om Christi wil daer heen de hoop ons send,

 

Hier na antoos geniet het leven sonder end.

P.V.S.