Voor jong Nederland. Deel 1

(ca. 1925)–Caspert van Son, A. van Son– rechtenstatus



[pagina 15]
De eerste ryles Het had se - cuur ge - vro - ren, De grach - ten la - gen dicht; Dat too - ver - de een lach - je Op ve - ler aan - ge - zicht.
[pagina 16]
Er heerschte alle dagen Een ware wintervreugd; Het was een openluchtfeest Voor heel de lieve jeugd. En op het krabbelbaantje Stond ook de kleine Jan; Het was nog maar een hummel, Zoo'n echte broekeman. Hij vroeg zijn grooter broertje, Die even stil bleef staan: ‘Mag ik het eens probeeren? Toe, bind ze even aan!’ En daar stond Jan op schaatsen; Zie zoo, nu opgepast! Hij hield zijn broertje stevig Met beide handen vast. Maar na een poos zei broertje: ‘Doe 't nu maar eens alleen! Je hoeft niet bang te wezen, Vooruit, sla uit je been!’ Dat viel ons Jantje tegen, Hij raakte van de wijs, En tuimelde, al zwaaiend, Voorover op het ijs. Toen ging ons Jantje huilen, Hij had zich zeer gedaan, En met betraande oogjes Is Jan naar huis gegaan.