't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 344]

Een ander.
Opweckingh tot vrolijckheydt.

Stemme: L'Avignone. Oft: O cierelijck cieraet, &c.

Ghy die hier zijt vergaert,
Als vrienden, van die den Hemel heeft gepaert,
Om met geneught, haer jonge jeught
Te brengen door in eer en deught,
Om zedigh, om vreedigh, altijdt, in spijt

Van die 't benijdt,

Te leven beyd',

Met eerbaerheydt,

In rust, in lust, en vrolijckheydt.

2. Weest nu doch al verheught,

[p. 345]

 

Toont teyckens van u gants onbeveynsde vreught,

 

En drinckt eens om, tot wellekom,

 

Op 't heyl van Bruydt en Bruydegom;

 

Weest lustigh, weest lustigh, wenscht haer, te gaer,

 

Soo voor als naer,

 

Geluck, voorspoedt,

 

En bly gemoedt,

 

Altijdt gerust in suur en soet.

 

3. Wenscht dat de schoone Bruydt,

 

De Bruydegom eerlangh, een lieffelijcke spruyt

 

Brenght voor den dagh, waer mee hy magh

 

Met haer om-speelen nacht en dagh,

 

En woelen, en koelen, zijn lust, die blust

 

Als sy hem kust,

 

En hy haer weer,

 

Dat 's leer om leer;

 

Nu, holla Musa, spreeckt niet meer.

 

4. Wel Maeghden wat is dit,

[p. 346]

 

Dat ghy nu dus spraeck'loos en druyl-oorigh zit;

 

Zijt ghy bedroeft, om dat vertoeft,

 

Soo langh, die ghy tot troost behoeft?

 

Ey doch stelt, ongequelt, u geest, en weest

 

Vry onbevreest:

 

't Sal metter vaert,

 

Wel zijn geklaert:

 

Want d'een Bruyloft den and'ren baert.

 

5. Wilt ghy u spieg'len aen

 

V Speelnoot de Bruydt, en oock dat pat in-slaen?

 

Als u de Jeught, in eer en deught

 

Aen-soeckt, doet wat ghy wesen meught;

 

Weest garen, tot paren, bereydt, men seydt

 

Dat eenigheydt

 

Is arremoedt,

 

En selden goet,

 

Dus wilt ghy wel doen volght die voet.

Konst baert nijdt.