't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten
(1649)–Hendrik Jacobz. Soetenboom–
AuteursrechtvrijStemme: Het Glas van mijn geneught is af-geloopen.DEn mensch geselligh uyt natuur genegen,
En kan geen ware vreught noch blijtschap plegen,
Al had hy alle schat en goet op aerden;
Soo hy geheel alleen,
Sijn tijdt hiet te besteen,
Dan most aen-vaerden.
| |
[pagina 332]
| |
2. In 't tegendeel sal elck liever gehengen
By de menschen sijn tijdt te overbrengen;
Schoon hy geringh van staet, van schat, en have,
Sobertjes om de kost,
Ja in armoede most
Sijn tijdt door-draven.
3. Ist dan, gelijck alst is, dat alle menschen,
Der menschen by-wooningh ten hooghsten wenschen,
Hoe waerdigh moet dan sijn 't selschap des genen,
Die als een saligh pant,
De Heer ons schickt ter handt,
Om te vereenen.
4. In sulcken soeten bant, die alle soetheydt
Passeert, wanneerse suyver om 't gemoet leydt,
En dat de harten vast in liefd' gestrengelt,
Eenigh in wil en zin,
In 't end, als in 't begin,
Blijven gemengelt.
| |
[pagina 333]
| |
5, Die 't onderlingh behulp steets doet verstijven,
En op den rechten gront der waerheydt blijven,
Gebolwerckt zijnde met een vast voornemen,
Om 't zy in suur of soet,
't Zy voor of tegenspoet,
Niet te vervreemen.
6. Gepaert, meer met gemoet als met de leden,
Fonderen haren staet in vaste vreede
En eenigheydt des Geests als starcke muuren,
Die metter hulpe Godts,
En 't houwen zijns gebodts,
Eeuwigh sal duuren.
7. Ha! waerden staet, wel waerdigh te verheffen,
Die alle staten var gaet overtreffen.
Geluckigh is hy die door Godes zegen,
En loutere gena,
Een salighste Ega
Hier heeft verkregen.
| |
[pagina 334]
| |
8. Die sal geen druck of pijn, hoe groot 't magh wesen,
Noch tijdelijck onheyl, anghstigh doen vreesen:
Maer sy tot stoffe om deught te doen blijcken,
Seecker sijnde dat Godt,
Sulcke beproevinghs lot,
Haest sal doen wijcken.
9. Soo dat sy door sulck oeffenen der deughde,
Gestadelijck kunnen leven in vreughde,
Soo langh sy in dit dal der tranen swerven,
En namaels 't vol geniet
Van vreught, voor dit verdriet,
Van Godt be-erven.
10. Juyght nu Bruydegom, juyght van ganscher zielen,
Wilt u waerde Bruydt voor Godt neer-knielen,
Danckt hem die u elckander toegevoeght heeft,
Die uwes harten lust,
Geboet heeft en gesust,
Ja heel vernoeght heeft.
Denckt op 't Endt. |
|