't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 279]

Bruyloft-Gezang.

Stemme: Si tanto gratioze.
Oft: O schoonste Parsonagie.

GEen dingh soo aengenamigh,
Als kennis van Godts werck, wil, en vermogen,
Geen leven soo min-samigh,
Geen goet soo lief, beschout met Menschen oogen,
Als dat die leeft, zijn wenschen heeft,
Welck is zijn lief, zijn waerde,
Die hy in krachten,
In wil, en in gedachten,

Staegh bewaerde.

2. Wy wenschen hier beneden,

Geleydt, gestuurt, door kracht uyt 's Hemels Zalen,

[p. 280]

 

In ons inwendigheden,

 

Het geest'lijck licht zijns klaerheydts voelen dalen:

 

Maer ons natuur, soo broos en stuur,

 

Verwaereloost de gaven

 

Tot velen stonden,

 

Des wy als doodt in sonden,

 

Zijn begraven.

 

3. Wat veelderhande goeden

 

Gunt ons den Gever aller goeder dingen?

 

Wat heyl en wat voorspoeden

 

Heeft hy gewilt door Jesum Christum bringen?

 

Hoe noodigh wat, een waerde schat,

 

Wordt ons gegunt daer neven,

 

Als ons vol trouwen

 

Een deughtsaem waerde Vrouwe

 

Wordt gegeven.

 

4. O! volheydt der genaden,

 

Die ons beheerscht van uyt u woonst' daer boven,

[p. 281]

 

De rijckheydt der weldaden;

 

Wat tongh, of mondt, sal die ten vollen loven?

 

Sterckt onsen geest, vol krachten meest,

 

Dat wy 't volbrengen konden,

 

V te aen-beeden

 

Voor dit Paer, die ghy heden

 

Hebt verbonden.

 

5. Geeft, goedertieren Vader,

 

Dat zy den Echt (van u gestelt) beleven

 

In uwe vrees-te gader,

 

V zegen wilt hun beyd' te samen geven,

 

Hoedt haer voor druck, en ongeluck,

 

Voor lijf en zilen schaden;

 

Wilt haer bevryen,

 

Nu en tot allen tyen,

 

Van den quaden.

 

6. Dus Bruydegom verheven,

 

Dees lieve Godt beg'nadight u beginnen,

[p. 282]

 

V waerde Bruydt woondt neven

 

Met liefd', en wilt haer als u selfs beminnen.

 

Haer swackheyt soet,

 

Komt te gemoet,

 

Met wijsheydt en met reden,

 

't Zy oock hoe lange,

 

En nimmermeer met strange

 

Bitterheden.

 

7. Desg'lijcks Bruydt al u dagen

 

Bestiert u plicht, naer luydt van 't woordt des Heeren:

 

Wilt trouwe liefde dragen,

 

V Man, met Sara, als u Heere eeren:

 

Weest onderdaen, hem wilt by-staen,

 

En na 't behooren passen,

 

Soo u Godt vreedigh

 

Geeft Kind'ren, datse zeedigh

 

Staegh op-wassen.

't Is niet soo 't hoort.