't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 261]

Bruylofs Overdaet, Versmaet en tegens-gegaen.

Stemme: O slaep, ô soete slaep, &c.
Oft: Neemt Toorts, neemt Licht, neemt Son en, &c.

Verheught, vol vreught, in deught, de jeught, mach zijn,
In 't Feest, de Geest, ge-eest met soeten Wijn,

Ter eeren van dit paer,

Die als nu te gaer,

Sijn te saem gevoeght, en heel wel genoeght,
Sijn te saem gevoeght door 't Houw'lijck,
Om malkaer te dienen trouwelijck.

2. Maer overdaet en snoode gulsigheydt,

[p. 262]

 

Moet zijn de Feest, en 't selschap heel ontseydt,

 

Soo alsmen gulsigh drinckt,

 

Dat men spout en stinckt,

 

Dat men swaeyt en swiert, heel ongemaniert,

 

Dat men swaeyt en swiert, heen weder,

 

En eyndelijcken valt ter neder.

 

3. O! dat de maet van vreught soo werdt verkort,

 

Dat Wijn en Bier t'onmatigh zy gestort,

 

Daer al het soete nat,

 

Yemant vol en sat,

 

Wordt steets ingeparst, dat hy by na barst,

 

Wordt steets ingeparst met dringen,

 

En schandelijck tot suypen dwingen.

 

4. 't Is Konincklijck dat elck drinckt na zijn lust,

 

Als quade lust geen reden uyt en blust.

 

Een roemer voor den dorst,

 

Dient 't drooge borst,

 

d'Ander die sal zijn, tot een Medecijn,

[p. 263]

 

d'Ander die sal zijn gesontheydt,

 

En noch de derde tot goet-rontheydt.

 

5. Wie meerder neemt, en daer vast boven treet,

 

Die wordt ontmant oock selver eer hy 't weet,

 

Het maeckt de wijsen dol,

 

En 't breyn op de hol,

 

Schoon men drinckt eens om, voor den Bruydegom,

 

Schoon men drinckt eens om, op desen,

 

't En kan geen recht verheugen wesen.

 

6. Wie gaet ter feest, ter maeltjdt hier en daer,

 

Dringht and'ren niet, en neemt hem selfs gewaer,

 

De ware vreught bestaet

 

In de middel-maet,

 

Daer men bly en wel, met gesangh en spel,

 

Daer men bly en wel ontfouwen

 

Het harte voor de nieu-gehouwen.

Soete-Boom.