't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 235]

Bruylofs Vermaen-Liedt, Aen de getrouwde.

Stemme: Schoonste Nimfje van het Woudt.

GHy die desen staet aenveert,

En begeert

't Aertsche leven ons te enden,
Wilt in't bitter ofte soet,

Wat ghy doet,

Tot den Heer u altijdt wenden.

2. Alles wat u dan geschiet,

't Is al niet,

Alles kont ghy overwinnen:
Ja in 't midden van den druck,

[p. 236]

 

Sal 't geluck

 

Eerst ten rechten eens beginnen.

 

3. Alles wat ghy met verstandt

 

Neemt ter handt,

 

't Sal u altijdt wel gedyen:

 

Godt sal door zijn wijsen raedt,

 

Van het quaet,

 

Vwe leven wel bevryen.

 

4. Hy sal sorge dragen voort

 

Wat 'er hoort:

 

Godt sal uwe stam vermeeren,

 

En verleenen kracht en deught,

 

Dat ghy meught

 

V bequamelijck geneeren.

 

5. Vwe kind'ren boven dien

 

Ghy sult sien,

 

Vwe wesen in-gegraven,

 

En vereeren seer bequaem

[p. 237]

 

Vwen naem,

 

Met veel prijsselijcke gaven.

 

6. En wanneer ghy desen staet

 

Al verlaet,

 

Als ghy 't hier al gaet begeven,

 

Sult ghy noch tot uwer eer,

 

Meer en meer,

 

In u kind'ren altijdt leven.

 

7. Wel dan Bruydegom en Bruyt,

 

Tot besluyt,

 

Wil den Hemel u verleenen,

 

Dat ghy nu te samen meught,

 

In der deught,

 

Tot u saligheydt vereenen.

C. P. Biens.